Beagle to przyjazny, sympatyczny, lubiący dzieci towarzysz rodziny. Jednocześnie, cechuje się on dużym stopniem upartości i ogromną pewnością siebie, dlatego potrzebuje doświadczonego oraz kompetentnego opiekuna. Właściciel, który poradzi sobie z jego wychowaniem oraz zadba o jego prawidłowe utrzymanie, zyska jednak wiernego i pozytywnego  przyjaciela.

Beagle – wzorzec rasy według FCI

• Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
• Użytkowanie jako pies gończy
• Klasyfikacja według FCI: grupa 6 (psy gończe, posokowce i pokrewne rasy), sekcja 1.3 (małe psy gończe); podlega próbom pracy
• Ogólne wrażenie: o zwartej, krępej sylwetce i silnym umięśnieniu, nie może być ociężały; proporcje budowy ciała zachowane- długość kufy odpowiadająca długości czaszki od stopu do guza potylicznego oraz wysokość w głębie odpowiadająca dwóm odległościom od łokcia do ziemi
• Usposobienie: pies obdarzony dużą dozą energii i entuzjazmu, wesoły oraz przyjazny. Wykazujący się wysokim poziomem inteligencji, czujny oraz o zrównoważonym temperamencie. Absolutne nie może wykazywać agresji, jest to wada dyskwalifikująca.
• Głowa: silna, o gładkiej strukturze oraz średnich rozmiarach; czaszka ze słabo zaznaczonym stopem potylicznym oraz dobrze widocznym stopie (znajdującym się mniej więcej w jednej drugiej długości czaszki), delikatnie wysklepiona; trzewioczaszka: nos czarny o szerokim kształcie i szerokich nozdrzach; wargi obwisłe; uzębienie mocne i kompletne, o nożycowym zgryzie i pionowych siekaczach; oczy ciemno lub jasnobrązowe, duże i o szerokim rozstawieniu, nadające zwierzęciu przyjaznego wyrazu; uszy stosunkowo długie i nisko osadzone, zwisające mniej więcej do wysokości nosa.
• Szyja: długa, pozbawiona podgardla, łukowatego kształtu.
• Tułów: o zachowanych proporcjach; grzbiet prosty, o zachowanej linii horyzontalnej, lędźwie umięśnione; klatka piersiowa głęboka; żebra wyraźnie wysklepione; brzuch nieznacznie podkasany.
• Ogon: wysoki, prosty, gęsto owłosiony, średniej długości.
• Kończyny: silne, odpowiednio kątowane, o silnych i zwartych łapach z krótkimi pazurami; uda dobrze umięśnione; powinny zapewniać dynamiczny i mocny ruch prezentowany przez silną pracę tylnych kończyn.
• Szata: krótka oraz gęsta, o maści wpasowującej się we wzorzec (może być przesiana): trójbarwna, biała, płowa, błękitna. Umaszczenie białe może zawierać cytrynowe, czerwone, płowe lub czarne łaty (cytrynowe, zajęcze lub borsucze). Koniec ogona powinien być biały.
• Wysokość w kłębie: 33-40 cm; beagle są najmniejszymi psami gończymi
• Masa ciała: 10-18 kg (średnio 15 kg)
• Dyskwalifikujące wady: agresja, nasilona lękliwość, poważne zaburzenia fizyczne lub zaburzenia temperamentu

Beagle – temperament oraz usposobienie

Beagle jest niezwykle energicznym i entuzjastycznym psem, chętnym do towarzyszenia człowiekowi oraz wykonywania zróżnicowanych zadań oraz aktywności. Lubi zabawę i na ogół dobrze dogaduje się z dziećmi. Jest on również dosyć ufny w stosunku do obcych, niespecjalnie nadaje się więc na stróża. Dobrze dogaduje się również z innymi psami, a nawet kotami, jest niezwykle towarzyski i łagodnie nastawiony do całego świata. Pomimo całego swojego uroku oraz sympatycznego i pozytywnego usposobienia, beagle jest również niezwykle niezależnym psem. Skutkiem tego może być okazywanie jego tendencji do włóczenia się. Beagle jest także bardzo pewny siebie, o predyspozycji do postępowania według własnego uznania. Jest to powód, dla którego należy przyłożyć dużą wagę do wychowania beagla, być opiekunem niezwykle stanowczym i konsekwentnym.

Instynkt łowiecki psa omawianej rasy jest niezwykle silnie zaznaczony, dlatego kiedy wyczuje zdobycz, może uciec swojemu właścicielowi. Z uwagi na wrodzoną łakomość beagla, w nauce przywoływania świetnie sprawdzają się pyszne przysmaki.

Beagle – średnia długość życia

Średnia długość życia psa rasy beagle wynosi od 12 do 15 lat. Oczywiście, jest to w dużym stopniu uwarunkowane przez genetykę rasy, nie należy jednak zapominać, że my sami również mamy ogromny wpływ na to, jak długo będziemy mogli cieszyć się przyjaźnią czworonożnego członka naszej rodziny.

Warto więc zadbać o odpowiednią profilaktykę weterynaryjną zwierzęcia, szczepić go na choroby zakaźne oraz wściekliznę, regularnie odrobaczać oraz zabezpieczać przeciwko pasożytom zewnętrznym. Nie należy również zwlekać z wizytami u lekarza, kiedy coś zaniepokoi nas w wyglądzie lub zachowaniu pupila. Ważne jest poprawne żywienie psa, zaspokajanie jego potrzeb behawioralnych oraz wykonywanie regularnych badań profilaktycznych.

Beagle – zdrowie

Beagle, choć odznacza się optymistyczną długością życia, wykazuje predyspozycje do szeregu różnych chorób. Część z nich jest związana z ich specyficznym użytkowaniem jako psa gończego- na przykład większa podatność na infekcje oraz potencjalne urazy ciała. Inne schorzenia są jednak dziedziczone na drodze genetycznej i mogą być przekazywane z pokolenia na pokolenie. Do takich chorób zaliczamy między innymi:

• Padaczkę
• Choroby oczu (jaskrę, zanik siatkówki, dystrofię rogówki)
• Obciążenie stawów oraz kręgosłupa na skutek nadwagi

Ponadto, beagle wykazują predyspozycję do rozwinięcia otyłości. Innym ich problemem jest częste występowanie zapalenia zewnętrznego kanału słuchowego na tle bakteryjnym lub grzybiczym, co jest spowodowane charakterystycznym kształtem oraz długością uszu beagla – cechy tej części ciała nie pozwalają na odpowiednią wentylację i przyczyniają się do rozwoju w uszach wilgoci.

Ponieważ beagle bardzo często użytkowane są na zalesionych, podmokłych terenach, wykazują one również większą predyspozycję, na zachorowanie na takie choroby jak leptospiroza oraz babeszjoza. Warto wspomnieć swojemu lekarzowi weterynarii o kierunku użytkowania naszego beagla, tak aby mógł on odpowiednio dobrać profilaktykę oraz szczepienia psu.

Beagle – pielęgnacja

Utrzymanie sierści beagla w dobrym stanie nie jest specjalnie wymagające, opiera się bowiem jedynie na regularnym szczotkowaniu owłosienia zwierzęcia. Z uwagi na częste wykorzystywanie beagla w terenie (oraz jego dużego zapotrzebowania na długie spacery oraz wysiłek fizyczny), nierzadko są również wskazane okresowe kąpiele.

Ważne jest, aby regularnie kontrolować stan uszu pupila oraz- w miarę potrzeby- czyścić zewnętrzne przewody słuchowe. Należy także bezwzględnie dbać o uzębienie czworonoga i czyścić mu zęby- można to robić nie tylko przy użyciu specjalnej pasty i szczoteczki, ale również przy pomocy specjalnych mokrych chusteczek. Oczywiście, ważne jest również systematyczne podcinanie pazurów psa oraz- jeżeli jest to konieczne- wizyty u lekarza weterynarii w celu opróżnienia gruczołów okołoodbytowych czworonoga.

Beagle – żywienie i zasady dietetyki

Beagle – jak każdy pies – jest zwierzęciem wszystkożernym. Jego dieta powinna opierać się jednak na jak największej zawartości wysokojakościowego białka pochodzenia zwierzęcego, które dostarcza organizmowi niezbędnego budulca w postaci aminokwasów. Bardzo ważna jest również odpowiednia ilość antyoksydantów, witamin oraz substancji mineralnych, dostarcza za pośrednictwem suplementów lub owoców i warzyw. Cennym dodatkiem do karmy są nienasycone kwasy tłuszczowe oraz substancje chondroprotekcyjne- gluzakomina oraz chondroityna (szczególnie pomocne, kiedy stawy psa są obciążone przez nadprogramowe kilogramy).

Jak już wspomniano, psy omawianej rasy wykazują silną predyspozycję do rozwinięcia otyłości, dlatego należy bezwzględnie przestrzegać zalecanej kaloryczności w posiłkach naszego pupila.

Beagle – szkolenie i wychowanie

Głównym użytkowaniem beagla jest jego uczestnictwo w polowaniach, chętnie wykorzystywany jest on w tym celu przez rozmaite organizacje. Dziedziną, w której beagle stał się mistrzem,  jest zwłaszcza gonienie po śladzie zajęcy. Jest psem gończym, tropiącym, posokowcem oraz psem polującym na dziki. W Stanach Zjednoczonych, psy tej rasy wykorzystywane są do szukania nielegalnie przewożonych produktów na granicy państwa. Ponadto, beagle jest bardzo często użytkowany jako pies rodzinny do towarzystwa.

Wychowanie beagle nie jest może wybitnie trudne, ale nie należy też do psów najłatwiejszych w ułożeniu. Zanim zakupimy psa tej rasy, dobrze się do tego dobrze przygotować, należy pamiętać bowiem, że beagle są dosyć uparte. Warto zapisać więc nowego psiego przyjaciela na podstawowy kurs posłuszeństwa oraz zadbać o jego szkolenie już od najmłodszych dni. Bardzo ważna jest również odpowiednio szybko i prawidłowo przeprowadzona socjalizacja szczenięcia, a więc zapewnienie mu spotykania różnych zwierząt, osób i bodźców. Pomoże to rozwojowi wielu potencjalnych zaburzeń behawioralnych w przyszłości.

Nie należy zapominać, że beagle wykazują ogromne zapotrzebowanie na energię i ruch, które bezwzględnie powinny być zaspokojone w postaci długich, intensywnych spacerów oraz zabaw. W przeciwnym razie mogą one wykazywać tendencje niszczycielskie oraz do włóczęgostwa.

Beagle – wybór hodowli oraz szczenięcia

Decydując się na beagla, możemy przygarnąć przeznaczonego do adopcji psa bez rodowodu (młodego lub dorosłego), albo skorzystać z częściej wybieranej opcji i kupić szczeniaka z hodowli.

Szczeniaki hodowlane powinny pochodzić jednak ze sprawdzonej, renomowanej hodowli, oferujące zwierzęta zgodne ze wzorcem rasy ustalonym przez FCI. Psy te powinny mieszkać w dobrych i czystych warunkach, przejść przez odpowiednią socjalizację oraz być otoczone opieką weterynaryjną pod postacią szczepień oraz odrobaczeń. Szczeniak, którego bierzemy do domu, musi wykazywać się dobrym stanem zdrowia i nie przejawiać zaburzeń behawioralnych.

Sam hodowca musi być osobą godną zaufania, wykazywać chęć podpisania umowy sprzedaży szczeniaka oraz być skłonny do pokazania miejsca, gdzie przebywają jego psy. Należy również unikać hodowców, którzy nie są w stanie przedstawić badań genetycznych rodziców miotu szczeniąt.

Beagle – cena szczeniaka oraz koszt utrzymania

Koszt zakupu szczenięcia rasy beagle to wydatek około 2000 złotych, w zależności od renomy hodowli i specyfiki szczeniąt miotu oraz samego szczenięcia. Dodatkowo, należy wliczyć w tę cenę koszt wyprawki dla młodego psa, to ile kosztuje opieka weterynaryjna, kursy posłuszeństwa, zwierzęce zabawki oraz inne, trudne do przewidzenia koszty.

Dlatego, nawet jeżeli zaadoptujemy psa za darmo ze schroniska lub fundacji, należy pamiętać o wydatkach, jakie generuje późniejsze utrzymanie zwierzęcia i być na nie finansowo przygotowanym.

Beagle – rys historyczny rasy

Początki rasy datuje się na XIV wiek, kiedy to użytkowane były one podczas polowań na lisy oraz zające. Ówczesne beagle (będące krzyżówką terrierów z harrierami), polowały wówczas w sforach.

Pierwotnym przodkiem beagla był prawdopodobnie southern hound, pies wykorzystywany przez myśliwych do polowań, który przetransportowany został do Anglii podczas wojny stuletniej. Według innej teorii, przodkowie beagle istnieli już w starożytności, kiedy to pojawiły się w Anglii za pośrednictwem antycznych Rzymian i zostały skrzyżowane z normańskimi psami.

Swego czasu istniały na świecie również beagle szorstkowłose we wszelakich rozmiarach (choć generalnie o wiele mniejsze niż te dzisiejsze)- tak było za czasów panowania Elżbiety I oraz Henryka VIII. Od tamtego czasu wzorzec rasy uwzględniał coraz większe osobniki, choć w dzisiejszych czasach również są one dosyć zróżnicowane pod względem wielkości.

Pierwszy klub miłośników rasy beagle w Wielkiej Brytanii powstał już w 1895 roku. Drugim krajem po rodzimym, w którym beagle stały się bardzo popularne, były Stany Zjednoczone.

Beagle – dla kogo będzie idealny?

Podsumowując, ta rasa będzie idealna dla osób:

• Które szukają psa gończego, myśliwskiego
• Szukają psa do towarzystwa, rodzinnego
• Szukają psa niewielkich rozmiarów
• Szukają psa inteligentnego i czujnego
• Szukają psa wesołego i energicznego
• Szukają psa o łagodnym usposobieniu
• Nie szukają psa obronnego lub stróżującego
• Szukają psa ufnego wobec obcych
• Mają inne psy
• Mają koty
• Mają dzieci
• Mają doświadczenie w wychowaniu psów
• Potrafią poradzić sobie z psem upartym i pewnym siebie
• Są przygotowany finansowo na utrzymanie psa
• Są osobami aktywnymi, które lubią aktywność fizyczną i ruch
• Mieszkają w domku z ogrodem lub w mieszkaniu w pobliżu terenu zielonych
• Nie przebywają dużo czasu poza domem
• Mają czas na codzienne, intensywne spacery z psem
• Są stanowcze, konsekwentne i pewne siebie
• Szukają psa o mało wymagającej pielęgnacji