Wilczak czechosłowacki to pies o mocnej i eleganckiej budowie ciała, z wyglądu podobny do wilka.

Rasa wilczaka czechosłowackiego powstała w wyniku prób krzyżowania owczarków niemieckich z wilkami. Ze względu na swój wilczy wygląd i zachowanie, zdecydowanie polecany doświadczonym właścicielom. Poniższy artykuł przybliży specyfikę utrzymania wilczaka czechosłowackiego.

Wygląd i opis rasy:

Grupa FCI:  1. (psy pasterskie i zaganiające)

• Sekcja: I (psy pasterskie)
• Rozmiar:  co najmniej 65 cm – pies, co najmniej 60 cm – suka
• Waga: 26 kg – pies, 20 kg – suka
• Kolor sierści: płowoszary do srebrzystoszarego z charakterystyczną, jasną maską.
• Długość życia: 13-16 lat

Wilczak czechosłowacki – wzorzec rasy

Wilczak czechosłowacki to pies mocnej konstytucji, o wzroście powyżej średniego i prostokątnej sylwetce. Warto wspomnieć, że zęby psa są około 1,5 razy większe niż u owczarków niemieckich. U rasy można zaobserwować wyraźny dymorfizm płciowy. Z budowy, ruchów, sierści, umaszczenia i maski przypomina wilka. Rasa charakteryzuje się długimi biodrami i klatką piersiową. Typowe umaszczenie jest żółto-szare do srebrnego z jasną maską. Sierść jest gęsta z prostymi włosami.

Wilczak czechosłowacki – charakter

Wilczak czechosłowacki to pies bezgranicznie oddany swojemu panu. Jednak wymagają doświadczonego opiekuna, który dobrze zna specyfikę rasy i wie, jak przeprowadzić proces szkoleniowy.

Wilczaki czechosłowackie charakteryzuje silny instynkt stadny, stąd silne przywiązanie do opiekuna i jego rodziny. Z natury nieufne, lubią zabawę, ale jedynie z osobami, które znają.  Psy te nie lubią zostawać same w domu i należy liczyć się ze szkodami w mieszkaniu, gdy zostawimy je same na zbyt długo. Warto pamiętać, że wilczaki czechosłowackie mają silny instynkt łowiecki, którego nie należy w nich wzmacniać. Przejawia się on w skłonności do ucieczek, jeśli w trakcie spaceru pies złapie trop. Rasa jest znana z silnego instynktu terytorialnego i nie zawaha się przed obroną swojej przestrzeni, o czym należy pamiętać. Pamiętajmy, aby nie przetrzymywać wilczaka czechosłowackiego w kojcu, czy budzie, ponieważ samotność, nuda i brak kontaktu z człowiekiem przyczyni się do powstawania agresywnych zachowań.  Wilczak zdecydowanie nie nada się do mieszkania w bloku. Wymaga regularnych, długich spacerów oraz aktywności angażujących jego zmysły.

Wilczak czechosłowacki – długość życia

Wilczak czechosłowacki dożywa zazwyczaj wieku 13-16 lat w zależności od stanu zdrowia.

Wilczak czechosłowacki – zdrowie

Ogólnie rzecz biorąc, jest to zdrowa i wytrzymała rasa. Jednakże zaleca się aby wszystkie wilczaki czechosłowackie miały wykonane pewne badania zdrowotne przed hodowlą, które obejmują badania w zakresie następujących kwestii:

Dysplazja biodrowa

Nieprawidłowy rozwój jednego lub obu stawów biodrowych

Występuje, gdy staw kulisty w biodrze nie tworzy się prawidłowo. Powoduje to, że górna część kości udowej jest zbyt luźno osadzona w stawie. Ponieważ obie kości nie stykają się prawidłowo, ocierają się o siebie, gdy pies się porusza. To z czasem powoduje więcej uszkodzeń.

Dysplazja stawów biodrowych jest powszechna u wielu większych ras psów, w tym u owczarków niemieckich. To choroba częściowo genetyczna, którą wilczaki czechosłowackie odziedziczyły po swoich krewnych owczarkach niemieckich.

Dysplazja łokciowa

Podobnie jak dysplazja stawu biodrowego, dysplazja stawu łokciowego polega na powstaniu nieprawidłowości w stawie łokciowym. Może ona prowadzić do kulawizny i zapalenia stawów. Dysplazję łokciową może wywołać kilka czynników, dominującym jest genetyka. Podobnie jak w przypadku dysplazji stawów biodrowych, owczarki niemieckie przekazały swoje pechowe geny wilczakom czechosłowackim.

Mielopatia zwyrodnieniowa

Dotyczy istoty białej rdzenia kręgowego, która degeneruje się i powoduje kulawiznę tylnych kończyn. Jest to postępujące pogorszenie stanu rdzenia kręgowego w ostateczności śmiertelne i nieuleczalne  Przyczyna mielopatii zwyrodnieniowej u psów nie jest znana. Jednak posiadanie dwóch kopii wadliwego genu o nazwie SOD1 wiąże się ze zwiększonym ryzykiem jej rozwoju. Jest on rozpowszechniony zarówno wśród owczarków niemieckich, jak i wilczaków czechosłowackich. Psy można poddać badaniom przesiewowym na obecność wadliwego genu. Ponadto, nie należy łączyć ze sobą dwóch psów- nosicieli. Renomowany hodowca chętnie podzieli się wynikami badań obu rodziców szczenięcia.

Karłowatość przysadki mózgowej

Badanie przeprowadzone w 2014 roku przez Utrecht University w Holandii wykazało, że 21% pozornie zdrowych wilczaków czechosłowackich używanych do hodowli nosi wadliwy gen powodujący karłowatość przysadki mózgowej.

Podobnie jak w przypadku innych problemów genetycznych, jest prawdopodobne, że wilczaki czechosłowackie odziedziczyły wadliwy gen po owczarkach niemieckich. Nowoczesne testy DNA na karłowatość przysadkową są powszechnie dostępne. Szanujący się hodowca będzie znał status nosiciela u rodziców swoich szczeniąt.

Zaleca się badanie wilczaków  pod kątem problemów stomatologicznych, nieprawidłowości w pracy serca i autoimmunologicznego zapalenia tarczycy. Ponadto, wszystkie psy używane do hodowli powinny mieć regularnie sprawdzane oczy pod kątem chorób genetycznych.

Wilczak czechosłowacki – pielęgnacja

Sierść wilczaka czechosłowackiego jest łatwa w pielęgnacji. Naturalnie odporna na warunki atmosferyczne, ma bardzo mało tzw. psiego zapachu i łatwo ją czyścić.  Mimo, że rasa ta zrzuca duże ilości sierści przez cały rok, dwa razy w roku intensywnie linieje i wtedy musimy poświęcić szczególną uwagę na pielęgnację i codzienne wyczesywanie podopiecznego.

Podwójna sierść wygląda zupełnie inaczej w zależności od pory roku. Zimą podszerstek staje się niezwykle gęsty i zwarty, natomiast latem robi się rzadszy. Niezależnie od pory roku, częste szczotkowanie może pomóc w kontrolowaniu zrzucania włosów.

Poza szczotkowaniem, okazjonalne kąpiele i cotygodniowe przycinanie paznokci pozwalają utrzymać piękny wygląd wilczaka czechosłowackiego. Co tydzień kontroluj czystość uszu zwierzęcia. Warto również zwrócić uwagę na higienę jamy ustnej i szczotkować zęby psa dwa do trzech razy w tygodniu.

Wilczak czechosłowacki – żywienie

Wysoce aktywny i wysportowany, wilczak czechoszłowacki dziennie spala dużą ilość energii. Psy pracujące i psi sportowcy wymagają wysokiej jakości, bogatej w kalorie diety. Jeśli nie jesteś pewien, jaką karmę, lub w jakich dawkach podawać, poproś hodowcę lub lekarza weterynarii o rekomendację. Wilczaki czechosłowackie powinny być raczej szczupłe, więc nie należy ich przekarmiać, zwłaszcza w przypadku psów mniej aktywnych. Podawanie odmierzonych posiłków dwa razy dziennie zamiast swobodnego karmienia (pozostawiania jedzenia na cały dzień) pomoże uniknąć zbyt dużego przyrostu wagi. Nadwaga może przyczynić się do problemów zdrowotnych, takich jak dysplazja stawów biodrowych i cukrzyca.

Nowe miejsce lub zmiana w harmonogramie powodują chwilowe rozstrojenie u psa, co prowadzi do utraty apetytu. Dlatego zawsze staraj się karmić psa o podobnych porach. Również jeśli przeprowadzasz się z psem w inne miejsce, daj mu trochę czasu na przystosowanie się do nowego otoczenia.

Wilczak czechosłowacki – szkolenie i wychowanie

Wilczaki czechosłowackie wymagają dużej ilości codziennego wysiłku fizycznego i intensywnej stymulacji umysłowej. Aby pies dobrze się rozwijał, należy zapewnić mu co najmniej dwie godziny ćwiczeń dziennie, w tym spacery i zabawę. Jeśli jesteś zapalonym turystą lub biegaczem, ta rasa może być doskonałym towarzyszem. Są to świetne psy pracujące, które mogą się również sprawdzić w konkurencyjnych psich sportach.

Wilczaki czechosłowackie są niezwykle inteligentne i potrafią nauczyć się niemal wszystkiego, ale w przeciwieństwie do wielu ras, nie są to psy „na przycisk”, które po prostu zrobią to, co chcesz. Metody szkolenia powinny być dostosowane do niezależnej natury tej rasy. Pozytywne, oparte na nagrodach metody mogą być skuteczne, jednak unikaj zbyt wielu powtórzeń, które staną się nudne dla wilczaka czechosłowackiego.

Wilczak czechosłowacki  jest trudniejszy w szkoleniu niż większość innych ras pracujących  Interesujące jest jednak to, że nie wszystkie formy szkolenia są takie same w przypadku tej rasy. Powinnniśmy skupić się na czterech podstawowych czynnikach takich jak:

Posłuszeństwo – w tym zakresie wilczaki czechosłowackie są dużo trudniejsze do wyszkolenia niż jakakolwiek inna rasa ze względu na swoją niezależność.  Są w stanie zrobić wszystko, o co się je poprosi, ale łatwo nudzą się powtórkami, a na tradycyjnych lekcjach posłuszeństwa często się nudzą, rozpraszają i zaczynają wymyślać własne sposoby na spożytkowanie tego czasu. Motywacja i podtrzymywanie zainteresowania psa jest kluczem do sukcesu.

Tropienie – wilczaki czechosłowackie  uwielbiają tropienie i jest to obszar, w którym naturalnie się doskonalą. Szkolenie nadal będzie trudniejsze niż w przypadku innych ras, ale różnica nie jest tak wyraźna jak w przypadku szkolenia z zakresu posłuszeństwa. Ponownie kluczem jest odwrócenie uwagi i motywacja.

Socjalizacja także jest kluczowa dla wilczaków czechosłowackich. Jeśli chcesz z nimi pracować w jakikolwiek sensowny sposób, pierwszą rzeczą na którą musisz zwrócić uwagę, to aby Twój podopieczny był towarzyski, czuł się komfortowo i był pewny siebie w swoim środowisku. Jest to o wiele ważniejsze dla dobrego samopoczucia niż jakakolwiek forma treningu

Wilczak czechosłowacki – szczeniaki i hodowla

W Polsce w roku 2000 powstała pierwsza oficjalna hodowla tej rasy zrzeszona w FCI- Z Peronówki. Na terenie naszego kraju rasa ta nie jest mocno popularna i mioty są raczej rzadkie, jednak na szczeniaki z rodowodem istnieje możliwość zapisów z wyprzedzeniem.

Wilczak czechosłowacki – cena

Średnia cena szczenięcia wilczaka czechosłowackiego z hodowli zarejestrowanej w FCI to około 3500 złotych. Psy z renomowanych i znanych miejsc mogą kosztować nas około 5000 złotych. Pamiętajmy, że na cenę zwierzęcia składają się niewidoczne gołym okiem czynniki, takie jak właściwy i rozsądny dobór rodziców, opieka weterynaryjna nad matką i potomstwem, dobre żywienie, testy genetyczne, profesjonalna socjalizacja itp.

Wilczak czechosłowacki – historia rasy, ciekawostki:

Rasa wilczaka czechosłowackiego była produktem ubocznym pewnego eksperymentu. W latach 1955-1965, w ówczesnej Czechosłowackiej Republice Socjalistycznej, niejaki Karel Hartl próbował wyhodować wilki i owczarki niemieckie dla straży granicznej. Wykorzystując owczarki niemieckie i wilki karpackie, Hartl skrupulatnie planował hodowle.

Po każdej pierwszej hodowli wilka i psa, kolejne hodowle powstałych szczeniąt odbywały się wyłącznie pomiędzy mieszańcami i psami – nie wprowadzano już krwi wilków. Powstałe w ten sposób potomstwo było badane pod kątem cech fizycznych i temperamentu psów hybrydowych, w tym wytrwałości, zdolności do szkolenia, wytrzymałości i innych. Psy, które pochodziły z trzech i czterech pokoleń od początkowej hodowli wilka i psa (nazywane odpowiednio F3 i F4) były używane jako psy służbowe w armii.

Po zakończeniu eksperymentu inni hodowcy dostali w swoje ręce psy hybrydowe i dalej je udoskonalali, aby utrwalić pożądane cechy, wykorzystując po drodze jeszcze kilka wilków. W 1982 roku wilczak czechosłowacki został oficjalnie uznany przez Klub Hodowców, a 43 szczenięta wpisano w tym roku do głównego rejestru rodowodowego w Pradze. Od 1983 roku w hodowli wilczaka czechosłowackiego nie używa się wilków.

W 2001 roku czechosłowacki vlcak został zarejestrowany w American Kennel Club. W 2006 roku rasa została w pełni uznana przez United Kennel Club.

Co ciekawe wilczaki czechosłowackie jak przystało na potomków wilków prawie nie szczekają, jednak dysponują innymi rodzajami wokalizacji takich jak pomrukiwanie, drapanie, merdanie ogonem, głębokie wdechy i wydechy. Stąd trudnością dla właściciela może być zrozumienie języka ciała psa. Wilczak jest niesamowicie wytrzymałym psem i może przebiec nawet 100 km, regenerując swoje siły po upływie około 4 godzin.

Wilczak czechosłowacki – dla kogo?

Bardzo inteligentny, samodzielnie myślący wilczak czechosłowacki, nie nadaje się dobrze do wykonywania powtarzalnych zadań lub pracy typu usługowego, gdzie pies musi pozostać na jednym zadaniu przez długi czas. Odnajdą się jako psy wiejskie na dużych przestrzeniach.

Ten czujny psiak jest bardzo aktywny, lojalny i oddany swojemu właścicielowi. Wilczaki czechosłowackie mają doskonały wzrok, słuch i węch oraz znane są z doskonałej wytrzymałości i siły. Pierwotnie wyhodowany do pracy w patrolu granicznym w Czechosłowacji ,obecnie wykorzystywany w Europie i Stanach Zjednoczonych do poszukiwań i ratownictwa, tropienia, pasterstwa i sportów psów pracujących. Wilczak czechosłowacki hodowany jest z myślą o wszechstronności i wytrzymałości w trudnych warunkach i jest znacznie bardziej niezależny niż pozostałe rasy pracujące. Są doskonałymi kompanami do wspólnego sportu i towarzyszami dla aktywnych właścicieli, którzy lubią spędzać czas na świeżym powietrzu, np. jeżdżąc na rowerze, biegając lub uprawiając turystykę. Nie są one jednak polecane dla domatorów, czy też tych, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę z posiadaniem własnego psa.