Rozważasz nad wzięciem pod opiekę niewielkich rozmiarów psa, który jednocześnie nie będzie gubił sierści, jest aktywny oraz chętny do wspólnej zabawy? Maltańczyki to bardzo inteligentne psy, bardzo często niedoceniane i traktowane jak żywe maskotki. To pies który owszem, chętnie będzie wylegiwał się na kanapie, ale nie wolno zapominać, że jest nadal psem – co oznacza, że tak jak inni przedstawiciele gatunku musi mieć odpowiednią dawkę ruchu, wąchania, poznawania świata. Jeśli to rozumiesz i jesteś w stanie zapewnić codzienne spacery i ćwiczenia przyszłemu przyjacielowi, a jednocześnie chciałbyś/chciałabyś psa, który nie gubi sierści, jest przyjazny i chętny do współpracy, wówczas maltańczyk może być sensowną opcją do rozważenia. Zapraszam do przeczytania poniższych informacji o maltańczykach, by dowiedzieć się czego możesz się spodziewać ze strony behawioralnej jak i finansowej podczas wyboru tej rasy.

Maltańczyk – wygląd i opis rasy

• Pochodzenie: Włochy
• Rozmiar: samce 21 – 25 cm, samice 20 – 23 cm
• Waga: 3 – 5 kg
• Sierść: włos długi, prosty, wymaga strzyżenia, nie wypada
• Maść: czysto biała lub koloru kości słoniowej
• Długość życia: 14 -16 lat
• Charakter: posłuszny, aktywny, przyjazny

Maltańczyk – jak wygląda?

Maltańczyki to niewielkie psy o mocnej budowie. Mają wydłużony tułów, prosty grzbiet i szeroki zad. Nogi są krótkie, proste i równolegle ustawione. Ogon długi, osadzony na linii zadu. Uszy wysoko osadzone, trójkątne klapnięte. Waga według wzorca FCI nie powinna przekraczać 5 kg. Włos długi, jedwabisty, stale rosnący.

Maltańczyk  – charakter

Maltańczyki to bardzo miłe, ufne psy. Dobrze tolerują obce osoby. Są bardzo pozytywne i chętnie do zabawy. Szybko się uczy i chętnie współpracuje z przewodnikiem. Ze względu na zwoją zwinność dobrze sprawdzi się w przypadku treningów agility, podczas których będzie pokonywać urozmaicone przeszkody. Maltańczyki uwielbiają towarzystwo człowieka, najchętniej nie odstępowałyby swoich opiekunów na krok. Z jednej strony może się to wydawać urocze, jednak takie zachowanie może przerodzić się w potencjalny problem, a mianowicie lęk seperacyjny. Lęk seperacyjny to forma strachu u psa przed zostaniem w samotności. Objawia się to wyciem, szczekaniem, a także niszczeniem otoczenia. Psy posiadają wysoką potrzebę żucia – zachowanie to działa na nie uspokajająco. Dlatego w obliczu dużego stresu przy lęku seperacyjnym starają sobie poradzić z emocjami poprzez przeżuwanie i gryzienie różnych przedmiotów – stąd możemy zastać po powrocie zgryzione zabawki, sofę czy inne elementy otoczenia. Absolutnie nie należy karcić psa za takie zachowanie – po pierwsze, pies nie rozumie dlaczego jest karcony. Pokazywanie zepsutego przedmiotu nie sprawi, że pies zorientuje się dlaczego jest strofowany. Po drugie, zestresujemy psa jeszcze bardziej i zepsujemy sobie z nim dobrą relację. Zamiast przelewania negatywnych emocji na psa, powinniśmy zastanowić się, co my możemy zmienić w dziennej rutynie, by pomóc psu przezwyciężyć taki lęk – na przykład odpowiednio zmęczyć go fizycznie i psychicznie, aby podczas naszej nieobecności spokojnie spał. Oczywiście dużo łatwiej jest zapobiegać wystąpieniu takim zachowań, niż później ich oduczać, dlatego od szczeniaka pies powinien być stopniowo przyzwyczajany do pozostawania w domu samemu. Na początek na kilka sekund, potem minut, aż do kilku godzin – przecież opiekunowie też pracują, więc pozostawienie psa na czas swojej pracy też powinno być możliwe i w miarę możliwości bezstresowe dla obu stron. W przypadku poważniejszych problemów warto zapytać o radę osoby doświadczonej – trenera psów lub psiego behawiorysty.

Maltańczyk  – długość życia

Jak to zwykle na mniejsze rasy przystało, maltańczyki żyją dość długo: od 14 do 16 lat.

Maltańczyk  – zdrowie

Maltańczyki mają duże predyspozycje do alergii. Objawia się ona podrażnieniami skóry, świądem, zaczerwieniem. To sprawia, że pies wylizuje objęte zmianami miejsca powodując stan zapalny. Nierzadko wylizywanie jest tak silne, że pies sam tworzy sobie otwarte rany. Takimi obszarami najczęściej są łapy i brzuch. Alergia może objawiać się w postaci nadmiernej wydzieliny z uszu i notorycznymi zapaleniami lub biegunkami. Aby dowiedzieć się, jakie białko jest czynnikiem wywołującym alergię u naszego psa należy przeprowadzić dietę eliminacyjną. Najczęstszym mięsem powodującym alergie jest drób – warto więc zrezygnować z tego mięsa całkowicie i obserwować objawy. Istotne jest, by dokładnie przeanalizować skład karmy, ponieważ nawet niewielkie ilości niechcianego mięsa czy nawet tłuszczu mogą wywołać objawy. Oprócz alergii maltańczyki bardzo często cierpią na zatkane kanaliki łzowe, przez które łzy zamiast do wnętrza kanalika wyciekają na zewnątrz oka, tworząc w kącikach brudno brązowo-czarne przebarwienia. Wbrew powszechnej wiedzy, te czarne przebarwienia w okolicy wewnętrznego kącika oka nie są charakterystyczną cechą urody tych psów – są to efekty niewyczyszczonych zaniedbanych oczu. Warto ustalić u swojego lekarza weterynarii, czy taki stan jest możliwy do wyleczenia (przetkanie kanalików). Jeśli nie, należy dbać o okolicę oczu regularnie przemywając je specjalnym preparatem. Oprócz wspomnianych problemów, maltańczyki często zmagają się z problemem nadmiernego osadzania się kamienia nazębnego – warto więc nauczyć od szczeniaka szczotkowania zębów, by jako dorosły pies znosił to bezproblemowo i bez zbędnego stresu. Takie zabiegi ograniczą również konieczność mechanicznego usuwania kamienienia u lekarza weterynarii – a jak wiadomo, do takiego zabiegu konieczne jest wprowadzenie psa w delikatną narkozę.

Maltańczyk  – pielęgnacja

Tak jak wspomniane jest powyżej, do codziennej pielęgnacji należy zaliczyć przemywanie oczu oraz szczotkowanie zębów. Raz na 2-3 miesiące należy liczyć się z koniecznością przycięcia sierści i psiego groomera. Dlatego decydując się na kupno maltańczyka, należy mieć na uwadze dodatkowe koszta związane z pielęgnacją jego okrywy włosowej. Oprócz wizyt u psiego fryzjera należy kilka razy w tygodniu wyczesać psa, by zapobiegać tworzeniu się kołtunów. Oprócz włosów, należy dbać także o stan pazurów i regularnie je skracać, by zapobiegać powstawania wad postawy. Gdy pazury urosną zbyt długie i dotykają już podłoża przy postawionej na ziemi łapce, sprawiają psu dyskomfort a nawet ból, dlatego stara się on układać łapę pod innym kątem. To doprowadza do obciążenia stawów przez nienaturalne ułożenie i w konsekwencji wady postawy oraz ból.

Maltańczyk  – żywienie

Z racji tego, że maltańczyki często cierpią na wyżej wspomniane alergie pokarmowe, należy dokładnie obserwować, jak zachowuje się po danej karmie nasz  psi przyjaciel. By dobrać odpowiednią karmę dla naszego psa, powinniśmy dokładnie przeanalizować skład wyszczególniony z tyłu opakowania. Jeśli maltańczyk okaże się być alergikiem na dany rodzaj mięsa, nawet śladowe jego ilości w karmie mogą powodować problemy skórne czy biegunki. Z pośród karm należy unikać tych zawierających zboża, ponieważ są one niepotrzebnym wypełniaczem zwiększającym objętość chrupki. Dodatkowo przyczyniają się do tycia, ponieważ zawierają duże ilości węglowodanów. Do nas należy również wybór, czy będziemy karmić psa mokrą czy suchą karmą. Ważne jest, by karma komercyjna zawierała ok. 60-70% mięsa. Jeśli chcesz samodzielnie karmić psa, jest to również możliwe – ale trzeba robić to umiejętnie! W karmach komercyjnych zawarte są już wszelkie potrzebne suplementy, witaminy i dodatki pokarmowe. Jeśli chcesz samemu przygotowywać posiłki, to zdecydowanie nie może być to ryż z mięsem. Dieta BARF (oraz jej wersja gotowana, odpowiednia dla psów z zewnątrzwydzielniczą niewydolnością trzustki) opiera się na surowych składnikach, dobranych w odpowiednich proporcjach, tak aby w całości stanowiły pełnowartościowy posiłek. W takiej diecie 50% stanowi mięso mięśniowe, 15% kości jako źródło wapnia, 15% podroby, 5% osobno wątróbka, 10% warzywa i 5% owoce. Oprócz tych wyliczeń, należy ustalić odpowiedni stosunek i zawartość białka oraz tłuszczu w posiłku, by nie dopuścić do ich nadmiaru lub niedoboru.  Oprócz podstawowych składników wspomnianych przed chwilą, w misce każdego psa powinny znaleźć się suplementy: algi morskie, drożdże, oleje omega 3 i omega 6, źródło wapnia, jeśli pies nie je kości. Jak widać, nie jest to prosta sprawa. Początkowe wprowadzenie BARFa może stanowić wyzwanie, dlatego warto zasięgnąć rady u specjalisty – psiego dietetyka. BARF w przypadku maltańczyków cierpiących na alergię może okazać się strzałem w dziesiątkę, ponieważ dokładnie wiemy co wkładamy do miski, dlatego dieta eliminacyjna może zostać przeprowadzona z największą dokładnością i pozwoli odkryć jaki składnik uczula naszego psa. Ile kosztuje miesięczne utrzymanie maltańczyka? Koszt dobrej jakości karmy to ok. 100 – 150 zł miesięcznie, natomiast karmienie BARFem jest zazwyczaj droższe. Oprócz tego należy liczyć się z niezapowiedzianymi wizytami u lekarza weterynarii.

Maltańczyk  – szkolenie i wychowanie

Szkolenie maltańczyków nie jest kłopotliwe, niestety bardzo często zaniedbywane przez właścicieli. Bardzo często można zauważyć podejście, że małych piesków nie trzeba niczego uczyć, ponieważ wystarczy wziąć je na ręce i po problemie. Jest to bardzo nieprawidłowe przekonanie, ponieważ efekt jest taki, że pies jest nieusłuchany, nie przychodzi na wołanie i jest bardzo kłopotliwy w obejściu – na przykład u lekarza weterynarii podczas wizyty. Psy nienauczone odpowiedniej socjalizacji, są często agresywne w stosunku do większych psów – ponieważ się boją – nigdy wcześniej nie miały okazji bezpośrednio spotkać się z większym psem, ponieważ notorycznie w ich obecności brane są na ręce. Należy pamiętać, że mały pies – to również pies! A przecież pies, który jest nauczony posłuszeństwa, ma jasno wyznaczone granice, zachowuje spokój i ma również poukładane w głowie.

Pracę z maltańczykiem powinniśmy zacząć od pierwszych dni w nowym domu. Jako mały szczeniak pierwszą komendą jaką powinien przyswoić jest reagowanie na własne imię oraz komenda „do mnie”. Są to najważniejsze komendy, które zawsze powinny kojarzyć się psu pozytywnie. Należy pamiętać, że gdy wyrażamy swoje niezadowolenie (np., stanowczym głosem zabraniając szczeniakowi czy dorosłemu już psu danego zachowania – przykładowo podgryzania dłoni) nie powinniśmy posługiwać się wówczas imieniem pupila. Chcemy uniknąć kojarzenia się negatywnych emocji z przywołaniem naszego przyjaciela – dzięki temu jego imię zawsze będzie się dobrze kojarzyć i pies chętni będzie do nas przybiegał.

Maltańczyki są bardzo zwinne, dlatego warto zastanowić się nad treningami agility. Nic nie stoi również na przeszkodzie w profesjonalnym treningu posłuszeństwa czy tropieniu. Zabawy węchowe są bardzo angażujące umysłowo, przez co pies jest w stanie po nawet krótkim treningu węchowym zmęczyć się znacznie bardziej niż podczas biegania za piłką.

Należy pamiętać, że dobrze prowadzony maltańczyk będzie wspaniałym członkiem rodziny, jednak gdy nie zapewnimy mu odpowiedniej dawki ruchu i psychicznej stymulacji, może popaść we frustrację i na przykład, niszczyć rzeczy pod naszą nieobecność. Nie wymaga on tak dużej dawki ruchu jak na przykład husky czy charty, jednak leżenie na kanapie i krótki spacer na załatwienie potrzeb fizjologicznych to zdecydowanie za mało. Jeśli decydujemy się na psa, musimy mieć pewność że będziemy w stanie zapewnić mu odpowiednie warunki i czas – wydaje się być naturalne i oczywiste, że pies z nami powinien być szczęśliwy. Aby tak było, musimy mu poświęcić trochę uwagi – i oprócz głaskania po brzuszku na kanapie ruszyć na spacer i porzucać piłkę.

Maltańczyk  – szczeniaki i hodowla

Decydując się na zakup szczeniaka, należy dokładnie sprawdzić miejsce, z którego nabywamy psa, by określić warunki hodowlane, w jakich zwierzęta przebywają. Legalna hodowla maltańczyków powinna być zrzeszona w związku FCI – dzięki temu na hodowcę narzucone są pewne regulacje, nakazujące prawidłową opiekę weterynaryjną oraz zakazującą nadmiernego rozmnażania zwierząt, mające na celu zapewnienie dobrobytu zwierząt – dzięki takim ograniczeniom matka ma czas na regenerację i odpoczynek po ciąży. Kupując psa taniej,  bez rodowodu lub metryki, wspieramy napędzanie biznesu pseudohodowli, które kosztem zdrowia zwierząt zarabiają na nielegalnej, masowej sprzedaży psów. W takich miejscach suczki kryte są przy każdej cieczce – czyli tak naprawdę są w ciąży bez przerwy i nie mają ani chwili na odbudowę i regenerację swojego organizmu.  Aby zaoszczędzić, psy z takich miejsc bardzo często nie posiadają podstawowych szczepień i odrobaczeń, a dorosłe osobniki trzymane są w fatalnych warunkach hodowlanych. Psy sprzedawane bez rodowodu czy metryki, pochodzące z nielegalnych pseudochodowli  są zazwyczaj chore, bez podstaw socjalizacji, co w efekcie może przekładać się na późniejsze zaburzenia behawioralne.

Maltańczyk  – cena

Ile więc kosztują szczeniaki maltańczyka z profesjonalnej hodowli? Cena może się wahać między 3000 – 8000 zł. Jeżeli koszt hodowlanego szczenięcia Cię przerasta, rozejrzyj się po schroniskach i fundacjach, gdzie często są przedstawiane psy w typie rasy do adopcji za darmo.

Jeśli nie jesteś pewien czy zdołasz czasowo i finansowo objąć odpowiednią opiekę nad psem, lepiej zrezygnuj, by nie skazywać na schronisko niewinne zwierzę.

Maltańczyk  – historia rasy, ciekawostki

Jest to jedna z najstarszych ras świata. Dokładne jej pochodzenie nie jest znane, ale wiadomo, że występowały już w starożytnym Egipcie, Rzymie i Grecji. Kwestia nazwy tej rasy nigdy nie była jednoznaczna. Rasa ta pochodzi z wyspy Meledy, znajdującej się na Morzu Śródziemnym, a uznanej kiedyś mylnie za Maltę, natomiast według niektórych psy te w starożytności zamieszkiwały Maltę, która kiedyś nazywała się Melita. Pochodzenie tych psów nie jest dokładnie poznane, wiadomo natomiast, że od początku były one hodowane w celach towarzyskich – nie były to nigdy psy pracujące.

Maltańczyk  – dla kogo?

Maltańczyki to wspaniałe psy rodzinne, ponieważ dobrze reagują na dzieci (oczywiście gdy nie są przekraczane jego granice komfortu. Pamiętajmy  – pies nie jest pluszakiem dla dziecka). Może być również odpowiednim psem w przypadku osób cierpiących na alergię na psy. Nie gubią one podszerstka, przez co reakcja alergiczna może nie być tak nasilona. Trzeba jednak wiedzieć, że „alergia na psy” dotyczy alergii na ich ślinę. Fruwające włosy w powietrzu pokryte cząsteczkami psiej śliny nasilają objawy. W przypadku maltańczyków wypadającej sierści jest niewiele, przez co niektóre osoby są w stanie poskromić swoją dolegliwość w obecności tych psów. Reakcje jednak są bardzo indywidualne – dlatego jeśli jesteś alergikiem i zastanawiasz się nad maltańczykiem, skontaktuj się z hodowlą od której chciałbyś/chciałabyś kupić psa i poproś o możliwość spędzenia kilku godzin w obecności tych psów. Pozwoli to określić nasilenie alergii w obecności tych psów.

Pamiętaj, decydując się na kupno czy adopcję psa, zobowiązujesz się do opieki nad nim na kolejne kilkanaście lat. Jeśli odpowiednio o niego zadbasz i poświęcisz mu wystarczająco dużo uwagi, zyskasz wspaniałego, oddanego przyjaciela.