Jako właściciele kotów chcielibyśmy dla nich jak najlepiej i wiemy jak ważna jest prewencja od wszelkich wypadków oraz zgłaszanie się do lekarza weterynarii w przypadku jakiegokolwiek problemu. Jednak o ile stała kontrola zdrowia jest bardzo prosta w przypadku kotów domowych nie wypuszczanych na zewnątrz, to staje się ona problemem w przypadku kotów wychodzących. Nigdy nie jesteśmy w stanie dokładnie przewidzieć jakie niebezpieczeństwa czyhają na naszego mruczka na zewnątrz – czy będzie to sprzeczka z innym kotem czy jakaś poważniejsza kontuzja spowodowana na przykład kolizją z samochodem. Jednym z bardzo wrażliwych i mocno unerwionych miejsc kociego ciała jest jego ogon, który charakteryzuje się bardzo delikatną strukturą naczyń krwionośnych, co stwarza go bardzo podatnym na niebezpieczne skutki uboczne towarzyszące raną. Gdy zostanie przerwana ciągłość naczyń krwionośnych w którymś odcinku ogona, grozi to całkowitym odcięciem jego końcowej części od napływu krwi – tym samym komórki pozbawione dopływu tlenu oraz substancji odżywczych będą zamierać, co objawia się martwicą ogona u kota.

Kiedy podejrzewać martwice ogona u kota?

Każda rana w okolicy ogona powinna nas zaniepokoić, ponieważ najczęściej rany te są tak głębokie, że zatrzymują zaopatrzenie dalszej części ogona. Wskazówką, że ogon jest odcięty od dostępu krwi i rozpoczyna się proces martwiczy jest utrata czucia w ogonie oraz siny odcień ogona.

W przypadku zauważenia głębokiej rany na ogonie naszego kota i podejrzeniu, że może wystąpić martwica jego ogona należy natychmiast udać się do weterynarza. Najprawdopodobniej rozpocznie on swoje badanie od sprawdzenia czucia w ogonie kota, za pomocą szczypiec – jeśli kot nie będzie reagował, oznacza to najprawdopodobniej potwierdzenie naszej diagnozy. Innym badaniem, które może wykonać lekarz weterynarii jest nakłucie końcówki ogona igłą – możemy mówić o martwicy ogona gdy kot nie poczuje ukłucia, a dodatkowo krwawienie będzie bardzo znikome.

Jakie mogą być przyczyny martwicy ogona u kota?

Przyczyną martwicy ogona u kota jest przerwanie zaopatrzenia jego komórek w tlen oraz składniki odżywcze. Dzieje się tak gdy przepływ krwi zostaje przerwany, na przykład z powodu uszkodzenia naczyń w niższym odcinku ogona wskutek głębokiego urazu lub poprzez zaczopowanie naczynia.

Inną przyczyną, którą można zaobserwować szczególnie często u kociąt będących wynikiem krzyżówki niewłaściwie dobranych rodziców, o nieodpowiadających sobie grupach krwi – jest to niedokrwistość hemolityczna. Występuje ona częściej w przypadku ras egzotycznych jak devon rex czy u brytyjczyków, ponieważ u tych ras spotyka się częściej grupę krwi B, która posiada przeciwciała hemolizujące krwinki grupy A. Anemia hemolityczna oznacza zmniejszenie liczby czerwonych krwinek z powodu ich hemolizy, czyli rozpadu, co objawia się u chorych na nią kociąt, które spożyły wraz z siarą matki jej przeciwciała, martwicą końcówek ogona oraz uszu.

Czy w przypadku każdej rany konieczna jest amputacja ogona u kota?

Nie, na szczęście przy ranach powierzchownych ogona zazwyczaj amputacja ogona nie będzie konieczna – ale należy zawsze skonsultować tą kwestię ze specjalistą, który oceni stopień zachowanego czucia w ogonie oraz jego ukrwienia. Gdy komórki są właściwie odżywiane jest spora szansa na wygojenie rany i uratowanie kociego ogona.

Czy amputacja ogona u kota jest konieczna przy jego martwicy?

Przy zdiagnozowaniu martwicy ogona u kota najczęstszym podsuwanym przez lekarza weterynarii rozwiązaniem jest amputacja całej części pozbawionej czucia i krążenia. Jednak niektórzy koci właściciele mają obawy przed dalszym funkcjonowaniem ich pupila – między innymi zachowywaniem właściwej równowagi, i przez to odmawiają ucięcia części zajętej martwicą i pozostawiają bezwładny ogon. Czy jest to aby na pewno dobre rozwiązanie?

Przez pierwsze tygodnie kot będzie pod wpływem antybiotyku, ale gdy przestanie on działać ryzyko infekcji bakteryjnej rany jest bardzo wysokie – kot nie kontroluje pozycji ogona przy wypróżnianiu, przez co ogon jest stale zanieczyszczany. Jest to także bardzo uporczywy problem dla właściciela, który stale musi podmywać kotu ogon. Bezwładny ogon nie będzie również pełnił swojej funkcji utrzymywania balansu, a wręcz przeciwnie może w tym nawet przeszkadzać.

Dodatkowo pozostawiony fragment ogona zajęty martwicą jest niebezpieczny dla dalszej części ogona, w którym żywe komórki mogą być również powoli zajmowane przez ognisko martwicy, co objawia się bólem oraz swędzeniem. Dodatkowo martwa część ogona będzie traciła sierść, zacznie usychać oraz może nieprzyjemnie pachnieć. Niektóre koty w tej sytuacji same odgryzą sobie zainfekowaną część ogona. Także odpowiedź na pytanie czy decydować się na amputacje ogona u naszego kota pozostawiamy jego właścicielom po uzyskaniu tej wiedzy, jednak polecamy kierować się dobrem kota oraz zastanowić się czy warto ryzykować jego większym cierpieniem.

Główną zasadą którą powinniśmy się kierować to zaufanie do lekarza weterynarii – jeśli specjalista zaleca usunięcie ogona przy martwicy ogona u kota, to najprawdopodobniej jest to najlepszy wybór dla dobrostanu naszego mruczka.

Jaki jest koszt amputacji ogona u kota?

Cena amputacji ogona u kota będzie zależała przede wszystkim od wybranego przez nas gabinetu weterynaryjnego – pod żadnym pozorem nie warto jednak w tym temacie oszczędzać, ponieważ zabieg amputacji ogona powinien wykonać doświadczony specjalista, najlepiej w dziedzinie chirurgii. Koszt amputacji ogona u kota rozpoczyna się od około 450-500 złotych. Oczywiście do tej ceny często należy także doliczyć opiekę pooperacyjną w lecznicy oraz zestaw antybiotyków na zapobieganie komplikacją bakteryjnym.

Ryzyko nietrzymania kału i moczu po amputacji ogona u kota

Wiele osób obawia się i szuka odpowiedzi na pytanie jak duże istnieje prawdopodobieństwo że nasz kot nie będzie w stanie kontrolować akcji wypróżniania po odcięciu ogona. Odpowiedź na to pytanie nie jest łatwa, ponieważ zależy ona głównie od tego jak duża część ogona jest już zajęta przez martwicę i jak blisko kociego ciała będzie trzeba wykonać cięcie. Gdy ogon zostanie odcięty zbyt blisko to w konsekwencji może zostać zaburzona praca zwieraczy, z czego właśnie wynika problem nietrzymania kału oraz moczu u kotów. Aby temu zapobiec należy pozostawić możliwie jak największy fragment kociego ogona – dlatego właśnie tak ważne jest aby wybrać weterynarza specjalistę, który będzie znał się na rzeczy i doskonale przeprowadzi zabieg.

Konsekwencje amputacji ogona u kota

Koci ogon służy głównie do utrzymywania równowagi, dlatego oczywistym jest że pierwsze momenty po amputacji ogona będą dla niego wyjątkowo trudne. Zanim kot przyzwyczai się do nowej sytuacji i odzyska sprawność będzie się przewracał i obijał o pobliskie otoczenie, dlatego tak ważne jest zapewnienie kotu odpowiednich warunków w domu zapobiegających kolejnym urazom.

Istnieje także ryzyko utraty kontroli nad wypróżnianiem, o czym zostało wspomniane wcześniej – jednak ryzyko to w większości przypadków dotyczy niewłaściwie przeprowadzonego zabiegu amputacji ogona i obcięcia go bez pozostawienia żadnego fragmentu.

Rekonwalescencja po amputacji ogona u kota

Kot po zabiegu amputacji ogona będzie potrzebował dużo czasu na dojście do siebie. Przede wszystkim ważne jest aby podawać mu przez pierwsze dni antybiotyki, zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii. Aby nasz kot powrócił do sprawności będzie potrzebował przyzwyczaić się do braku ogona, który zapewniał mu wcześniej balans. Powinien mieć więc możliwość nauki w specjalnie zabezpieczonym do tego pokoju.

Warto więc podkreślić, że koty, po pewnym okresie przyzwyczajenia, mogą doskonale radzić sobie w życiu bez ogona, niezależnie od ich wieku. Przykładem może być wiele „ulicznych” kotów, które musiały zostać poddane amputacji ogona w wyniku pozyskanych obrażeń, a po wypuszczeniu dalej są w stanie funkcjonować na wolności, a nawet podtrzymać swoją pozycję w stadzie. Jeśli więc nasz kot zostanie zdiagnozowany z martwicą ogona, prawdopodobnie najlepszym co możemy dla niego zrobić to jego amputacja.