Owczarek podhalański należy do najbardziej popularnych ras psów z rejonów podgórskich. Na co dzień sprawdzają się w roli zaganiacza owiec, dzielnie odnajdą się także jako oddane psy rodzinne zapewniające bezpieczeństwo swoim właścicielom. Ze względu na swoje rozmiary i długą sierść wymagają odpowiedniej pielęgnacji. Jeśli chcesz zostać świadomym opiekunem owczarka podhalańskiego, zapoznaj się z poniższym artkułem, w którym przybliżamy tajniki wiedzy o tej wspaniałej rasie.

Charakterystyka:

• Grupa FCI: I – Owczarki i psy pasterskie (oprócz szwajcarskich psów pasterskich) Sekcja I – Owczarki
• Rozmiar: w kłębie psy 65 – 70 cm, suki 60 – 65 cm
• Waga: ok. 50 kg
• Kolor sierści: sierść: długa, gęsta, prosta lub lekko falista na szyi i tułowiu, z kryzą; krótka na głowie, kufie, dole łap; obfity podszerstek
  Maść: jednolicie biała
• Długość życia: 12-14 lat

Owczarek Podhalański – wzorzec rasy

Owczarek podhalański jest rasą olbrzymią, która zachwyca swoją potęgą i wytrzymałością. Te niezwykłe psy mają zwarte, muskularne ciała i śnieżnobiałą sierść z gęstym podszerstkiem co ułatwia im przetrwanie w trudnych warunkach atmosferycznych. Włosy na głowie, kufie i nogach tej rasy są krótkie. Na szyi widoczna bogata kryza, na udach obfite, długie owłosienie. Inne charakterystyczne cechy owczarka podhalańskiego to lekko kopulasta czaszka, wyrazista kufa i ciemnobrązowe, wyraziste oczy. Psy te mają długie, masywne ciała i ogony, które sięgają do stawu skokowego. Kończyny muskularne, o mocnej kości. Ogon obficie owłosiony, puszysty. Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa. Do wad zaliczamy:

• silnie zaznaczoną bruzdę czołową,
• słabą pigmentację nosa, powiek i warg,
• jasne oczy (nazywane niedźwiedzimi),
• entropium, uszy wysoko osadzone, skierowane do tyłu, lub kopiowane,
• szyję noszoną poziomo,
• przebudowany zad,
• ogon noszony stale nad linią grzbietu,
• ostrogi,
• brak włosów między palcami,
• brak kryzy,
• brak piór na kończynach.

Biała sierść pozwalała psu wtopienie się w stado owiec, co utrudniało drapieżnikowi jego wyłowienie. To dałoby im przewagę, gdy zagrożenie by się zbliżało. Po drugie, kolor pomógłby pasterzowi rozpoznać swojego psa wśród drapieżników.

Owczarek Podhalański – charakter

Owczarek Podhalański jest towarzyskim i przyjaznym kompanem, który dobrze dopasowuje się do swojej rodziny. Dobrze dogaduje się z innymi psami jak i zwierzętami domowymi. W stosunku do jest zawsze dobroduszny i cierpliwy. Jego spokojny i zrównoważony temperament czyni go popularnym psem rodzinnym. Dla swojej rodziny jest zawsze niezawodnym i wiernym towarzyszem, wobec obcych zachowuje się raczej powściągliwie. Ze względu na swoją aktywność, nie nadaje się do trzymania mieszkaniu. Świetnie sprawdzi się jako kompan dłuższych spacerów i wycieczek, jak i pływania. Te mądre, spostrzegawcze zwierzęta są nieustraszone i odważne, co czyni je dobrymi psami stróżującymi. Warto mieć na uwadze ich silną własną wolę i skłonność do niezależności. Zatem istotne jest, aby od początku szkolić podopiecznego konsekwentnie, ale spokojnie, szczególną uwagę kładąc na wyznaczanie granic.

 Owczarek Podhalański – długość życia

Owczarki podhalańskie zazwyczaj dożywają 12-14 lat.

Owczarek Podhalański – zdrowie

Owczarek podhalański to pies bardzo wytrzymały, nie będący szczególnie podatny na choroby. Typowe dla dużych ras psów problemy, takie jak dysplazja stawów biodrowych czy skręt żołądka, mogą przysporzyć mu kłopotów. Jego gęsty podszerstek chroni go skutecznie zarówno przed zimnem, jak i upałem, jednak należy unikać ryzyka przegrzania, psy te znacznie lepiej znoszą niższe niż wysokie temperatury.  Owczarek podhalański może mieszkać na zewnątrz, ale pamiętajmy, że latem zawsze potrzebuje zacienionego miejsca do odpoczynku.

Owczarek Podhalański – pielęgnacja

Owczarek podhalański jest stosunkowo łatwy w pielęgnacji. Jego sierść jest odporna na zabrudzenia i w zupełności wystarczy, jeśli będzie szczotkowana raz w tygodniu, a w okresie linienia codziennie. Zwracajmy uwagę, aby futro nadmiernie się nie kołtuniło. Ich sierść jest samoczyszcząca i rzadko wymaga mycia co jest dobrą wiadomość dla każdego, kto próbował wykąpać ponad 50-kilogramowego psa. Oprócz szczotkowania sierści, należy pamiętać także o regularnym przycinaniu paznokci i czyszczeniu uszu. Higiena zębów, w tym pielęgnacja i profesjonalne czyszczenie wykonane przez lekarza weterynarii także jest niezbędnym aspektem w trosce o zdrowia Twojego psa.

Owczarek Podhalański – żywienie

Podhalany nie są szczególnie wymagającą rasą, jeśli chodzi o żywienie. Pies ten zwykle ma duży apetyt i nie należy do wybrednych. Jego historia psa pracującego w różnych warunkach, sprawia, że jest w stanie optymalnie wykorzystywać pokarm. Podawana karma powinna być dobrej jakości, o średniej zawartości białka i tłuszczu serwowana w postaci dwóch posiłków dziennie. Pamiętajmy, aby zapewnić psu godzinę odpoczynku po jedzeniu, co pozwoli na uniknięcie np. skrętu żołądka mogącego mieć poważne konsekwencje, w ciężkich przypadkach nawet śmiertelne. Przy zbyt małej ilości ruchu pies przejawia tendencje do nadwagi. Zachowajmy zatem zdrowy rozsądek przy żywieniu naszego pupila i nie przesadzajmy w żadną ze stron.

Owczarek Podhalański – szkolenie i wychowanie

Owczarek podhalański wymaga konsekwentnego szkolenia podpartego wzmocnieniem pozytywnym. Niewłaściwie przeprowadzony trening może wywołać agresywne zachowanie. Warto od szczenięcia rozpocząć proces świadomej socjalizacji, co pozwoli na wychowanie ułożonego i posłusznego kompana przez resztę życia. Owczarek podhalański żyjący w domu bezwzględnie powinien być regularnie zabierany na spacery. Jako pies pracujący owczarek nie tylko miał za zadanie prowadzenie owiec, ale także chronienie ich przed drapieżnikami.  Często był wykorzystywany w roli stróża gospodarstw, schronisk górskich i prywatnych domostw. Pomimo faktu, że nie jest to typowy pies zaganiający, był w stanie przepędzać stado z jednego pastwiska na drugie lub zapędzać na udój. Świetnie radził sobie z odnalezieniem zagubionych i rannych owiec i doprowadzeniu ich do gospodarstwa.

Owczarek Podhalański – szczeniaki i hodowla

Pamiętajmy, że czas socjalizacji u szczeniaka owczarka podhalańskiego rozpoczyna się u hodowcy. Warto także, aby przed zakupem zwierzęcia, hodowca dostarczył nam badań rodziców pod kątem dysplazji stawów biodrowych. Najlepszą decyzją będzie zakup psów po rodzicach, którzy uzyskali wynik bardzo dobry (oznaczony literą A). Unikajmy tzw. pseudohodowli, szczególnie w okolicach Tatr, nie decydujmy się na spontaniczny zakup szczeniaka od przypadkowych ludzi z ulicy. W ten sposób narażamy się na ryzyko problemów zdrowotnych w przyszłości, a także wspieramy nieuczciwych hodowców, często przetrzymujących zwierzęta w nieodpowiednich warunkach. W Polsce działa wiele dobrze prosperujących hodowli, przed zakupem psa, warto zapoznać się ze specyfiką danej hodowli, zweryfikować kompetencje hodowców i stan utrzymania ich podopiecznych. Psy tej rasy rosną nawet do dwóch lat, pamiętajmy zatem, aby nie przeciążać ich zbyt wcześnie pracą.

Owczarek Podhalański – cena

Szczenięta owczarka podhalańskiego z rodowodem FCI wahają się obecnie w cenie rzędu około 5 tysiąca złotych. Warto zainwestować odpowiednie środki w zakup psa ze sprawdzonej hodowli i nie borykać się później z problemami zdrowotnymi u naszego kompana. Jeśli marzymy o tej konkretnej rasie, jednak nie stać nas na zakup lub chcemy podarować jej przedstawicielowi kochający dom, rozejrzyjmy się wśród fundacji i schronisk. Zdarza się, że owczarki podhalańskie są nieprzemyślanym prezentem, bądź zakupem, a ich nieodpowiedzialni właściciele pozbywają się ich po tym, jak przestaną być słodkimi miniaturkami niedźwiadków polarnych i zamanifestują swoje potrzeby. Miejmy świadomość, że zwierzę nie jest przedmiotem, który można zwrócić do sklepu i decydujmy się jedynie na przemyślany zakup owczarka podhalańskiego.

Owczarek Podhalański – historia rasy, ciekawostki:

Przodkowie polskich owczarków podhalańskich trafili na teren Europy ze wschodu. Psy tego typu były hodowane na Podhalu od wielu lat. Białe umaszczenie pozwalało odróżnić je od potencjalnych drapieżników – niedźwiedzi i wilków. Pierwsze księgi rodowodowe powstały jednak dopiero pod koniec lat trzydziestych XX wieku. Pierwsza wystawa miała miejsce w Zakopanem w 1937 roku. Nasilające się przed wojną tendencje nacjonalistyczne wywierały coraz większą presję na kupowanie przez Polaków jedynie polskich ras psów, co spowodowało istotny wzrost liczby hodowli owczarków. Miało jednak także swój duży minus, gdyż było to rozmnażanie bez przemyślanego planu hodowlanego, co przyczyniło się do spadku cech użytkowych psów.

Owczarki Podhalańskie można spotkać w metalowych obrożach z kolcami, które chronią je przed atakami wilków. Istnieje historia psa o imieniu „Dunaj”, który podobno przeżył wiele spotkań z wilkami w ciągu swojego życia. Znane są także niesamowite historie związane z polskim owczarkiem, m. in. wspomnianym Dunajem, oddanym swojemu panu. W trakcie burzy, która przyniosła tony deszczu, istniała groźba zmycia wszystkich owiec do rzeki. Baca i jego młodsi bacowie próbowali odzyskać owce, ale bezskutecznie. Dunaj jednak był w stanie zrobić to, czego inni nie mogli. Przybierając swoją agresywną postawę i głośnym szczekaniem zdołał zawrócić owce z rzeki.

• Pierwsze w Polsce rodowodowe owczarki podhalańskie urodziły się w Łebie (1957 roku).
• Pierwszy Klub Owczarka Podhalańskiego w Polsce powstał na początku 1981 roku. Jego wieloletnim przewodniczącym był wybitny kynolog – dr Henryk Dereziński.
• Pierwszym owczarkiem podhalańskim z pełnym rodowodem była suczka o imieniu Surma z hodowli Kordegarda.

Owczarek Podhalański – dla kogo?

Ze względu na swoje zdolności owczarek podhalański jest wykorzystywany na wiele sposobów jako pies przewodnik dla niewidomych, ratowniczy, tropiący. Jego wrodzony instynkt stróżowania czyni go również idealnym psem gospodarskim lub stróżującym. Pies tej rasy szybko nawiązuje silną więź z rodziną. Jest opisywany jako wierny, oddany, przyjazny i otwarty. Jego cierpliwość i łagodne podejścia do dzieci są dużą zaletą.  Właściwe zsocjalizowany, dogada się także z innymi zwierzętami domowymi.