Kilka lat temu rasa ta stała się niezwykle popularna i lubiana przez kociarzy, bowiem te koty są wyjątkowo piękne i dostojne, a dobrze prowadzone przez właścicieli od najmłodszych lat, potrafią pokazać co to prawdziwa więź i przywiązanie. Obecnie wiele osób zastanawiających się nad kupnem kota myślą właśnie o ragdollach, gdyż gracja tych zwierząt przyciąga uwagę. Koty te są zazwyczaj mocno zżyte ze swoimi właścicielami oraz miejscem, w którym mieszkają od małego. Nie są dobrze przystosowane do zmian i nawet najmniejsze  „odchylenie od normy” sprawia, że sytuacja staje się dla nich mocno stresująca. Koty te naprawdę lubią ludzi, jednak nadmierna, niechciana atencja może sprawić, że ragdoll się zdenerwuje i okaże swą złość. Nie ma co ukrywać, że koty te uwielbiają być na pierwszym miejscu, czując się jak Pan i Władca danego terenu, dlatego warto dość szybko ustalić granice.

Ragdoll – wzorzec rasy

Jest to duży kot, który ma mocne, umięśnione ciało. Samce mogą osiągać nawet 10 kg, a samice zwykle około 7 kg. Głowa ma kształt szerokiego klinu, który ma płaski szczyt między uszami. Nos zdecydowanie jest prosty, ale na 1/3 wysokości stopu lekko wgłębiony. Policzki ragdolla są dobrze rozwinięte, a nawet lekko zaokrąglone. Broda jest mocno rozwinięta, a cała kufa ma średnią długość. Uszy są nie za duże, ale też nie za małe, co więcej ważą cechą jest zaokrąglenie na końcu ucha. Szpiczaste, ostro zakończone uszy nie są pożądane. Narząd słuchu powinien być umieszczony lekko na czole, nachylony ku przodowi. Oczy powinny być duże i mieć kształt owalny. Preferowane oczy powinny być koloru niebieskiego, jednak pożądana barwa ma być możliwie najciemniejsza i zgrywająca się idealnie z kolorem futra. Szyja tego kota jest dość krótka i mocno umięśniona. Ciało powinno być długie, struktura kośćca mocna. Klatka piersiowa powinna być naprawdę dobrze rozwinięta, szeroka. Miedniczne kończyny ragdolla są trochę dłuższe niż piersiowe, co sprawia, że sylwetka jest pochylona ku przodowi. Łapy powinny być duże i okrągłe, a między palcami widoczne powinny być pędzelki z sierści. Ogon określa się jako długi, średniej grubości, puszysty oraz proporcjonalny do reszty ciała. Wzorzec rasy ragdolla jest stworzony przez Międzynarodową Federację Felinologiczną (FIFe) i został opracowany w celu oceniania kotów przez sędziów na wystawach. Skala punktacji jest następująca:

• Głowa- ogólny kształt, nos, czoło, policzki i kufa, żuchwa i zęby, kształt brody i wielkość oczu- 20pkt
• Uszy- kształt i umiejscowienie- 5pkt
• Kolor oka- 5pkt
• Korpus- kształt, wielkość, struktura kości- 20pkt
• Kończyny- długość kończyn i kształt łap- 5pkt
• Ogon- kształt i długość- 5pkt
• Futro- wzór i kolor- 25pkt
• Jakość, długość i tekstura- 10pkt
• Kondycja- 5pkt
• Maksymalna ilość punktów, którą może zdobyć kot to 100.

Jeżeli chodzi o kolor i umaszczenie, to możemy określić je opisowo lub za pomocą kodu EMS, który jest międzynarodowym systemem łatwej identyfikacji samej rasy oraz koloru kota. Pierwsze trzy litery tego kodu to rasa kota- w przypadku ragdolla będzie to RAG, natomiast następna litera będzie oznaczała kolor. Dostępne litery opisujące barwę to:

• a – niebieski (blue)
• b– czekoladowy (chocolate)
• c– liliowy (lilac)
• d– rudy (red)
• e– kremowy (cream)
• f– szylkret czarny (black/seal tortie)
• g– szylkret niebieski (blue tortie)
• h– szylkret czekoladowy (chocolate tortie)
• j– szylkret liliowy (lilac tortie)
• n– czarny (black/seal)
• x– kolor nieuznawany (any unrecognized colour)

Kolejną sprawą jest to, że po określeniu rasy i koloru w kodzie, dodajemy dodatkowe cyfry, które określają nam stosunek bieli. U tej rasy biel może występować tylko w dwóch rodzajach umaszczenia.

• Mitted (04)- biała broda i biały pas ciągnący się przez cały brzuch do nasady ogona, białe rękawiczki na przednich łapkach oraz białe skarpetki na tylnych łapkach. Dozwolone jest w tym umaszczeniu blaze, czyli białe znaczenie na pyszczku w różnych kształtach.
• Bicolor (03)- mają najwięcej bieli
• Colourpoint- nie posiada bieli, więc nie oznaczamy cyframi

Ragdoll – charakter

Koty te posiadają cechę, dzięki której stały się niezwykle popularne. Mianowicie jest to bardzo silne odprężenie, wręcz wiotczenie w momencie brania tego kota na ręce. Nie należy jednak myśleć o tym w ten sposób, że w takim razie w każdej pozycji jest mu wygodnie, bowiem kot ten ma niezwykłe pokłady cierpliwości, jednak nawet one mogą się kiedyś wyczerpać. Ragdolle to zdecydowanie cudowne koty dla dzieci, są spokojne i opanowane. Niezwykle rzadko gryzą oraz drapią. Kochają one się bawić, jednak są to koty, które wolą zabawę piłką oraz wędką, a niekoniecznie wspinaczki po meblach. Oczywiście zdarzają się także wyjątki! Rasa ta jest niezwykle ciekawska, więc możesz mieć pewność, że zwierzę stale będzie uczestniczyło w życiu rodzinnym. Większość kotów pragnie czułości i pieszczot, zazwyczaj nie są natarczywe, jednak lubią się czuć najważniejsze. Stąd właśnie pojawia się potrzeba ustalenia pewnych granic na samym początku. Ragdolle zdecydowanie lubią inne zwierzęta, natomiast nie tolerują one natarczywych przyjaciół, więc gdy dzieje się dla nich za dużo, to z pewnością odsuwają się w kąt.

Ragdoll – długość życia

Oczywiście takie kwestie są uwarunkowane wieloma rzeczami takimi jak stan utrzymania, przewlekłe choroby itp. Natomiast do ogólnej informacji podaje się, ze koty rasy ragdoll żyją około 12-15 lat.

Ragdoll – zdrowie

Warto zaznaczyć, że koty te nie są popularne od wielu lat, dlatego ich baza genetyczna jeszcze nie jest bardzo bogata. Zatem większość kotów ma rodowód, który wywodzi się z hodowli Ann Baker (inicjatorki tej rasy, o której powiemy później). Aby polepszyć sytuację w programach hodowlanych uwzględniono już koty perskie i birmańskie, jednak wciąż wzbogacenie puli genowej nie jest w pełni zadowalające. Zakazane jest jednak krzyżowanie ragdolli z innymi rasami. Rasa ta może być podatna na choroby serca, główną jest kardiomiopatia przerostowa. Na czym polega to schorzenie? Jest to patologiczne pogrubienie ściany komory serca, przez co może dojść do niewydolności krążenia oraz tworzenia się zakrzepów. Może się ona objawiać niechęcią do ruchu, apatycznością, zianiem, zwiększeniem ilości oddechów, omdleniami czy dusznością. Jedynym sposobem na walkę z tą chorobą jest wykluczanie chorych kotów z hodowli, gdyż kardiomiopatia przerostowa przenosi się genetycznie. Innym problemem zdrowotnym mogą być choroby układu moczowego na przykład kamica pęcherza. W takim przypadku najlepszą profilkatyką jest odpowiednio dobrana dieta oraz nawodnienie organizmu. Warto zatem robić regularnie badania kontrolne (badania krwi, moczu, USG pęcherza moczowego). Ragodolle często są również narażone na choroby przyzębia na przykład eozynofilowe zapalenie dziąseł, które powoduje powstawanie owrzodzeń w jamie ustnej. Choroba o podłożu genetycznym, która atakuje te koty to także mukopolisacharydoza, która wpływa na stawy i powoduje problemy z poruszaniem się a także zmętnienia rogówki oka.

Ragdoll – pielęgnacja

Na szczęście sierść kotów rasy Ragdoll tylko wydaje się dość problematyczna. W rzeczywistości nie wymaga intensywnych zabiegów pielęgnacyjnych, gdyż w ogólnie się nie kołtuni, ani nie ulega filcowaniu. Wystarczy szczotkować kota raz na tydzień, po to aby utrzymać jedwabiste futerko. Jeżeli kot znajduje się w okresie linienia, to faktycznie wtedy warto codziennie go szczotkować w celu usunięcia luźnego włosa. Oprócz czesania warto regularnie czyścić ragdollom zęby, gdyż mają one predyspozycje do chorób przyzębia, a regularna higiena jamy ustnej zapobiegnie temu problemowi lub znacznie go ograniczy. Warto regularnie kontrolować masę ciała kota, gdyż rasa lubi jeść, a co za tym idzie – lubi tyć.

Ragdoll – żywienie

Koty tej rasy nie potrzebują specjalnego żywienia. Ważne, aby było one dla nich zbilansowane i pełnowartościowe. Warto kotu dawać jeść regularnie, ale w małych ilościach oraz uważać na podjadanie, gdyż ragdolle mają tendencję do tycia. Należy pamiętać o stałym dostępnie do świeżej wody, ponieważ kot musi się regularnie nawadniać.

Ragdoll – szkolenie i wychowanie

Z całą pewnością warto wychować kota w taki sposób, aby czuł on się częścią rodziny, a niekoniecznie jej głową. Ustal pewne zasady od razu po pojawieniu się kota w Twoim domu, bądź konsekwentny i opanowany, a kot zaakceptuje i uszanuje Twoje granice.

Ragdoll – kocięta i hodowla

Jeżeli chcesz kupić rasowego kota ragdoll to najlepiej wybrać hodowlę, która jest członkiem Polskiego Związku Felinologicznego, działającego pod auspicjami World Cat Federation (WCF). Psy pochodzące z takiej właśnie hodowli opuszczają ją dopiero po szczepieniach i odrobaczaniu oraz są zsocjalizowane. Hodowla przedstawia także klientom wyniki badań kociąt w kierunku wirusowych chorób zakaźnych takich jak FeLV (kocia białaczka) i FIV (niedobór immunologiczny kotów).

Ragdoll- cena

Kociaka Ragdolla można kupić za około 2500-4500zł, a zależne jest to od renomy hodowli oraz umaszczenia malucha.

Ragdoll – historia rasy, ciekawostki

Inicjatorką tej rasy była Ann Baker, pochodząca z Kalifornii. Pierwotnie była hodowczynią kotów perskich, jednak kiedyś w celach eksperymentalnych skrzyżowała swojego kota z białą, długowłosą kotką sąsiadów. Właśnie wtedy powstały poty podobne do dzisiejszych ragdolli. Ciekawostką jest to, że zachęciła ona ludzi do zainteresowania się tą rasą przez to, że nadała tym kotom niezwykłe cechy takie jak wyższa temperatura ciała, odporność na ból czy choroby zakaźne. Przedstawiła także ciekawą historię związaną z tym, że ciężarna kotka Josephine uległa wypadkowi i urodziła kocięta, które były wiotkie podczas podnoszenia i później każdy jej miot miał tą cechę. Wiele ludzi w to uwierzyło i było zafascynowanych tymi kotami. Dzięki temu rasa ta stała się bardzo popularna, a Baker zyskała mnóstwo pieniędzy.

Ragdoll – dla kogo?

Zdecydowanie jest to rasa dla osób chcących, aby ich kot brał udział w życiu rodziny, a nie był tylko dodatkiem chodzącym własnymi drogami. Jeżeli uwielbiasz pieszczoty ze zwierzętami oraz zależy Ci na tym, aby nie były one agresywne i dobrze dogadywały się z dziećmi, śmiało możesz kupić ragdolla. Wiele osób mówi, że bardziej jest to pies niż kot 😉