Berneńskie psy pasterskie to duże, odważne psy o czujnej naturze i dobrze rozwiniętym instynkcie stróżującym. Jednocześnie, to kochające dzieci, czułe przylepy o olbrzymim sercu. Uwielbiają swoją rodzinę, kochają spędzać czas ze swoim właścicielem i są bardzo czułe i ufne w stosunku do napotkanych ludzi. Są również bardzo inteligentne i łatwe do ułożenia. Jednocześnie, decydując się na psa tej rasy, należy być przygotowanym na jego dosyć kosztowne utrzymanie oraz niską przewidywalną długość życia.

Berneński pies pasterski – krótka charakterystyka

• Rozmiar: duży
• Wysokość w kłębie: 64-70 cm (psy), 58-66 cm (suki)
• Masa ciała: 40-60 kg
• Sierść: długa, błyszcząca, trójkolorowa
• Długość życia: 7-10 lat

Berneński pies pasterski – ogólny wzorzec rasy

• Kraj pochodzenia: Szwajcaria
• Użytkowanie: pies zaganiający, stróżujący oraz pociągowy; obecnie głównie pies rodzinny oraz użytkowany jako zwierzę pracujące. Nie podlega próbom pracy.
• Klasyfikacja według FCI: grupa 2 (pinczery, sznaucery, molosy, szwajcarskie psy do bydła), sekcja 3 (szwajcarskie psy do bydła).
• Wrażenie ogólne: pies dużych rozmiarów, silny i aktywny. Posiada długą, trójkolorową szatę. Cechuje się zwartą i harmonijną sylwetką, o wysokości w kłębie dwukrotnie przewyższającej klatkę piersiową.
• Charakter: stosunkowo łatwy do wychowania, pewny siebie i odważny, jednocześnie ufny i łagodny (zarówno w stosunku do członków rodziny, jak i obcych).
• Głowa: silna, ale harmonijna, o delikatnie wypukłej czaszce oraz wyraźnym stopie. Nos prosty, ciemny; wargi czarne; uzębienie kompletne, o zgryzie nożycowym lub cęgowym (preferowany nożycowy). Oczy migdałowatego kształtu, brązowe. Uszy trójkątne, średnich rozmiarów.
• Szyja: silna, średniej długości.
• Tułów: prosty, poziomu, o szerokich i umięśnionych lędźwiach, zaokrąglonym zadzie oraz głębokiej klatce piersiowej. Ogon posiadający obfite owłosienie, lekko powyżej linii grzbietu.
• Kończyny: proste, silne i długie, odpowiednio kątowane.
• Ruch: harmonijny, swobodny, świadczący o umięśnieniu kończyn. Kończyny poruszające się równolegle względem siebie.
• Szata: długa, o prostej lub pofalowanej strukturze. Posiadające trójbarwne umaszczenie, obejmujące czarną maść podstawową, podpalenia w okolicy oczu, kończyn, klatki piersiowej oraz policzków. Dodatkowo obecne białe znaczenia w rejonie kufy (tak zwana strzałka na czole), w miejscu przejścia podgardla w klatkę piersiową, przy odbycie lub na karku. Preferuje się osobniki o białych łapach oraz znaczeniu na końcówce ogona w tym samym kolorze.
• Wady: osłabiony kościec, nieprawidłowy zgryz lub brakujące zęby, lokowaty włos, nieprawidłowe znaczenia (nieobecne na głowie, za duża plama w okolicy karku lub przy odbycie, pigmentacja znaczeń, asymetryczne znaczenia na głowie oraz klatce piersiowej), agresja, lękliwe usposobienie lub inne zaburzenia behawioralne, rozszczepienie nosa, entropium, ektropium, zakręcenie ogona, maść odbiegająca od dopuszczalnej.

Berneński pies pasterski – usposobienie

Berneński pies pasterski to przede wszystkim bardzo łagodne i przyjazne zwierzę, niezwykle ufne i czułe-zarówno w stosunku członków własnej rodziny, jak i obcych. Pomimo obecności instynktu stróża i alarmowania w razie zagrożenia, nie przejawiają jednak objawów agresji.

Bardzo lubią dzieci i dobrze się z nimi dogadują, jako że wykazują wobec nich ogromną dozę cierpliwości oraz ostrożności. Są także niezwykle opiekuńcze. Bardzo lubią kontakt z właścicielem i wspólne spędzanie czasu. Są bardzo wrażliwe, dlatego ich opiekun powinien korzystać jedynie z pozytywnych metod nauki posłuszeństwa oraz wykazywać się cierpliwością.

Ponadto, berneńczyki są bardzo inteligentnymi i szybko uczącymi się psami. Są to również czworonogi stosunkowo łatwe do wychowania oraz ułożenia.

Berneński pies pasterski – średnia długość życia

Średnia długość życia berneńskiego pasterskiego to ok 6-8 lat. Nie jest to więc bardzo optymistyczny wynik, zwłaszcza na tle innych ras podobnych rozmiarów.

Warto jednak zadbać, aby ostateczna długość życia naszego podopiecznego była jak najdłuższa. W tym celu, należy pamiętać o regularnej profilaktyce weterynaryjnej zwierzęcia, systematycznych szczepieniach, odrobaczaniu oraz regularnych badaniach- krwi, moczu oraz kału.

Nie powinno się również bagatelizować niepokojących objawów oraz odwlekać wizyt u lekarza weterynarii, jeżeli wydają się one konieczne do odbycia.

Berneński pies pasterski – zdrowotność

Omawiana rasa wykazuje predyspozycje do kilku ważnych schorzeń. Zaliczamy do nich:

• Wrodzony rozszczep podniebienia – wada rozwojowa, polegająca na powstaniu szczeliny łączącej jamę ustną z jamą nosową szczenięcia. Utrudnia to pobieranie pożywienia, często prowadzi również do zachłystowego zapalenia płuc.
• Dysplazję stawów biodrowych oraz łokciowych- niedopasowanie elementów tworzących dany staw, czego wynikiem mogą być dalsze deformacje oraz zwyrodnienia. Wynikiem tej choroby są silne objawy bólowe, kulawizny oraz problemy z poruszaniem się zwierzęcia.
• Padaczkę
• Skręt żołądka- potencjalnie śmiertelne schorzenie wymagające szybkiej interwencji chirurgicznej. Objawia się silnym niepokojem, nieudanymi próbami wymiotów oraz intensywnym ślinieniem się psa.
• Kłębuszkowe zapalenie nerek
• Dysplazję nerkową- wrodzona choroba objawiająca się nieprawidłową budową nerek- błędnym wykształceniem kłębuszków, nefronów lub ich połączeniem z dalszymi drogami układu moczowego.
• Chorobę von Willebranda- wrodzona choroba polegająca na defekcie czynnika von Willebranda. Jest to składnik niezbędny do prawidłowego krzepnięcia krwi. Jego niedobór prowadzi do powstania skazy krwotocznej.
• Mielopatię zwyrodnieniowa- nieuleczalna choroba w przebiegu której dochodzi do zniszczenia aksonów rdzenia kręgowego. Objawia się ona niezbornością w obrębie kończyn miednicznych
• Entropium – podwinięcie powiek w stronę oka
• Ektropium – podwinięcie powiek na zewnątrz w stosunku do gałki ocznej
• Nowotwory (zwłaszcza histocytozę)
• Postępujący zanik siatkówki
• Steroidozależne zapalenie tętnic opon mózgowych

Ponadto, berneńskie psy pasterskie wykazują predyspozycję do rozwinięcia nadwagi. Stosunkowo często zdarza im się również spożywać niejadalne przedmioty, co może prowadzić do utknięcia ciała obcego w przewodzie pokarmowym psa. Z uwagi na obfite owłosienie psów tej rasy, źle znoszą one wysokie temperatury.

Berneński pies pasterski – pielęgnacja

Utrzymanie sierści berneńczyka – tak aby była nieskołtuniona i błyszcząca- wymaga systematycznego wyczesywania, najlepiej szczotką. Powinno się to robić mniej więcej raz na dwa- trzy dni. W przeciwnym razie możemy stosunkowo łatwo doprowadzić do powstania kołtunów.

Ponadto, należy dbać o czystość jamy ustnej oraz uzębienia naszego czworonoga. Można robić to standardowo- przy użyciu szczoteczki do zębów oraz specjalnej pasty, lub skorzystać ze stworzonych do tego celu mokrych chusteczek lub gryzaków.

Kolejnym etapem pielęgnacji jest higiena uszu oraz zewnętrznego przewodu słuchowego berneńczyka. Na rynku weterynaryjnym istnieje mnóstwo preparatów do czyszczenia uszu pupila. Jeżeli zaobserwujemy niepokojące objawy dotyczące tego obszaru- na przykład ciemną wydzielinę, lub nieprzyjemny zapach- należy jednakże bezzwłocznie udać się na wizytę do lekarza weterynarii.

W końcu, koniecznie jest także systematyczne obcinanie psich pazurów, czyszczenie okolicy oczu oraz- w razie potrzeby- kąpiel psa oraz oczyszczanie jego gruczołów okołoodbytowych.

Berneński pies pasterski – odżywianie

Berneński pies pasterski, jak każdy mięsożerny przedstawiciel rodziny psowatych, w swoim pożywieniu potrzebuje przede wszystkim wysokiej zawartości mięsa. Składnik ten dostarcza mu wszystkich niezbędnych aminokwasów, powinien być więc wysokojakościowy oraz bogaty w wymagane proteiny. Ponadto, z uwagi na duże rozmiary psów tej rasy oraz ich skłonności do rozwinięcia problemów z układem kostno-szkieletowym, należy wybierać produkty z podwyższoną zawartością substancji chondroprotekcyjnych- zaliczamy do nich glukozaminę oraz chondroitynę.

Oczywiście, dobra karma dla berneńskiego psa pasterskiego, powinna być również źródłem witamin oraz substancji mineralnych. Wartościowe produkty nie mają w swoim składzie z kolei zbędnych wypełniaczy- soi, kukurydzy, pszenicy czy innych zbóż. Są także pozbawione sztucznych dodatków w postaci konserwantów, aromatów, barwników oraz ulepszaczy smaków.

Każdy pies powinien mieć stały dostęp do świeżej wody pitnej, zwłaszcza w okresie intensywnych upałów, które berneńczyki znoszą wybitnie źle.

Berneński pies pasterski – szkolenie i zasady wychowania

Jak już wspomniano, berneńskie psy pasterskie były użytkowane w wielu różnych kierunkach na przestrzeni lat. Mimo iż obecnie służą głównie jako psy do towarzystwa, świetnie sprawdzają się także jako zwierzęta stróżujące, w dogoterapii oraz pracy z osobami niepełnosprawnymi, jako psy tropiące oraz lawinowe. Dobrze odnajdują się także w kursach zaganiania oraz obedience.

Mimo iż psy tej rasy są stosunkowo łatwe do wychowania oraz ułożenia, warto rozpocząć proces szkolenia zwierzęcia już od pierwszych chwil w nowym domu. Bardzo przydatne może okazać się skorzystanie z usług psiego przedszkola lub zapisanie pupila na podstawowy kurs posłuszeństwa.

Niezwykle ważna jest również odpowiednio przeprowadzona socjalizacja szczenięcia. Warto zadbać, aby pies w rozwojowym okresie swojego życia miał do czynienia z jak największą ilością nowych bodźców- ludzi, psów, kotów i wielu innych.

Berneński pies pasterski – szczeniaki hodowlane

Kiedy już zadecydujemy, że berneński pies pasterski to idealny przyjaciel dla nas, powinniśmy wybrać miejsce, z którego nabędziemy naszego psiego towarzysza.

Jedną z najbardziej oczywistych oraz popularnych opcji, jest zakup szczenięcia z hodowli. Oczywiście, należy najpierw upewnić się, że dany hodowca sprzedaje zwierzęta rasowe (jeżeli dostaniemy szczenię bez rodowodu, możemy mieć niemal całkowitą pewność, że dorosły osobnik będzie jedynie w znikomym stopniu przypominał prawdziwego berneńczyka). Należy również poprosić hodowcę o przedstawienie przeprowadzonych badań genetycznych rodziców w miotu – takie działania mają na celu wyeliminowanie najczęściej spotykanych u danej rasy schorzeń genetycznych. Ważne jest również zwrócenie uwagi na warunki hodowlane, w jakich żyją szczeniaki, jak wygląda miot (czy zwierzęta rozwijają oraz zachowują się prawidłowo), czy profilaktyka szczeniąt została przeprowadzona zgodnie z weterynaryjnymi zaleceniami. Dobrze jest również obejrzeć rodziców miotu, zapoznać się z ich wyglądem oraz usposobieniem. Z pewnością nasz szczeniak będzie dobrym odzwierciedleniem cech swoich przodków.

Oprócz zwierzęcia hodowlanego, mamy również do wyboru dorosłego psa berneńskiego oddanego do adopcji. Taka forma zyskania psiego przyjaciela jest atrakcyjna z dwóch powodów- po pierwsze możemy podarować dom potrzebującemu zwierzęciu, a po drugie- zrobić to całkiem za darmo.

Należy jednak pamiętać, że psy z hodowli lub ze schroniska często są czworonogami po przejściach, wymagającymi niekiedy dużej ilości pracy behawioralnej.

Berneński pies pasterski – koszt

Cena zakupu szczenięcia hodowlanego omawianej rasy może wynieść nawet kilka tysięcy złotych. Nawet jeżeli zaadoptujemy zwierzę za darmo, na przykład ze schroniska, i tak musimy wziąć pod uwagę koszt utrzymania berneńczyka. Może on wynieść nawet kilkaset złotych miesięcznie. Należy bowiem pamiętać o tym, ile kosztuje wyżywienie psa, skompletowanie wyprawki dla szczenięcia, opieka weterynaryjna czy szkolenie zwierzęcia. Są to niezwykle kosztowne kwestie, zwłaszcza w przypadku niespodziewanej choroby zwierzęcia lub pojawienia się nadprogramowych kosztów, których się nie spodziewaliśmy.

Berneński pies pasterski – historia rasy

• Historia rasy znajduje swoje korzenie w okolicy Wyżyny Szwajcarskiej, nieopodal Berna, gdzie przodkowie berneńczyków wykorzystywani byli jako psy zaganiające, pociągowe oraz stróżujące.
• Uważa się jednak, że przodkowie rasy żyli na wspomnianych terenach wcześniej- nawet w okolicach 4000 r.p.n.e. Właśnie z tego okresu została odnaleziona najstarsza czaszka psa, będącego odpowiednikiem dzisiejszego berneńczyka.
• Szczególnie licznie można było zaobserwować te zwierzęta w zajeździe Durrbachler, skąd też wzięła się pierwotna nazwa opisywanej rasy.
• Swój debiut na pierwszych wystawach psów, berneńczyki zaliczyły na początku XX wieku, później doczekały się one powstania Szwajcarskiego Klubu Duerrbachlera. Początkowo, cieszyły się one popularnością głownie w Szwajcarii oraz Niemczech. Dziś są znane i uwielbiane na całym świecie.
• Inne nazwy tej rasy to Berner Sennenhund oraz Bernese Mountaing Dog.
• W Polsce, berneńskie psy pasterskie pojawiły się dopiero w latach siedemdziesiątych zeszłego wieku. Przybyły do nas z Czech, a pierwszy miot na terenie naszego kraju urodził się dopiero dziesięć lat później.
• Pierwotnie, berneńskie psy pasterskie hodowane były w kierunku pozwalającym zachować ich czarne umaszczenie. Wierzono bowiem, że odpędza ono złe duchy. Początkowo utrwalano również obecność rozszczepionej trufli nosowej.

Berneński pies pasterski – dla kogo będzie idealny?

Podsumowując, berneński pies pasterski będzie idealnym psem dla osoby, która

• Szuka psa lubiącego dzieci
• Szuka psa dobrze dogadującego się z innymi zwierzętami
• Szuka psa lubiącego nieznajome osoby
• Szuka psa łagodnego
• Szuka psa łatwego do wychowania oraz ułożenia
• Szuka psa inteligentnego
• Szuka psa przyjaznego i ufnego
• Szuka psa stróżującego, ale nie wykazującego agresji
• Szuka psa o dużych rozmiarach
• Szuka psa o długiej sierści
• Jest przygotowana na wymagającą pielęgnację sierści czworonoga
• Jest przygotowana na wysokie koszty utrzymania psa
• Jest przygotowana na przewidywalnie krótką średnią długość życia psa
• Jest osobą cierpliwą i konsekwentną
• Nie spędza dużo czasu poza domem i jest w stanie zapewnić berneńczykowi odpowiednią ilość zabawy oraz wspólnie spędzonych chwil
• Jest przygotowana finansowo na zakup hodowlanego szczenięcia oraz późniejsze utrzymanie zwierzęcia, które najprawdopodobniej będzie generowało wysokie koszty