Marząc o posiadaniu psa, każdy przyszły właściciel powinien wziąć pod uwagę wiele czynników. Należy przede wszystkim uświadomić sobie, że sam fakt że możemy mieć czworonoga, niekoniecznie oznacza, że powinniśmy go sobie sprawiać. Przygarnięcie zwierzaka wiąże się z wielka odpowiedzialnością, z reguły wprostproporcjonalną do wielkości psiska – większe zwierzę więcej je, wymaga więcej ruchu, ćwiczeń, treningu, uwagi, a w przypadku choroby jego leczenie jest droższe i bardziej kłopotliwe. Nie każdy ma ponadto siły by poradzić sobie z udźwignięciem słusznego ciężaru, dlatego warto również posiadać członka rodziny lub przyjaciela o dobrym zdrowiu, który w razie czego będzie w stanie zaopiekować się dużym psem w wypadku naszej niedyspozycji. Niestety wiele szczeniaków kupowanych przez lekkomyślnych ludzi, jest oddawanych do schroniska gdy tylko wkroczą w wiek dorosły. Pies nie jest zabawką, dlatego zanim przygarniemy jakiegokolwiek zwierzaka pod naszą opiekę, powinniśmy dokładnie poznać jego wymagania, potencjalne problemy, koszty utrzymania pupila w zdrowiu i nasz własny wkład wolnego czasu jaki będziemy musieli mu poświęcić.

Cane corso – jak wygląda

• Pochodzenie: Włochy (Półwysep Apeniński)
• Rozmiar: samce 65-68 cm, samice 60-65 cm
• Waga 40-50 kg
• Sierść: krótka, lśniąca, o skąpym podszerstku
• Maść: czarna, płowa, szara, rdzawa, często pręgowania, maska na kufie zawsze czarna, dopuszczalne białe znaczenia na piersi i łapach
• Długość życia: 10-12 lat
• Charakter: silny, niezależny, nieufny wobec obcych, oddany konsekwentnemu właścicielowi

Cane corso – wzorzec rasy
Ze względu na bliskość wyginięcia w XX wieku i desperackie ratowanie rasy, obecnie wyróżnia się dwa podtypy Cane corso.

• Typ wysoki – ma dłuższe łapy oraz kufę oraz słabiej zaznaczony stop
• Typ średni – o krótszych łapach, pysku i wyraźniejszym wybiciem czoła

Oba typy charakteryzują się silną i muskularną oraz atletyczną sylwetką wpisaną w prostokąt o delikatnym kątowaniu kończyn tylnych, dużej głowie postawionej na masywnej szyi, nieco obwisłym podgardlu i wargach, wysoko postawionymi klapniętymi uszami oraz długim ogonie. Dopuszczalne są jednolite maści czarna, szara, płowa i rdzawa, ponadto pręgowania i białe znaczenia na piersi oraz łapach. Każdemu umaszczeniu powinna towarzyszyć czarna maska zachodząca nie dalej niż za oczy. Sierść Cane corso jest krótka i gładka, o bardzo skąpym podszerstku. Ze względu na swoje masywne gabaryty psy te raczej dobrze znoszą chłodną jesień, jednak w przypadku mroźnej i wilgotnej zimy mogą potrzebować dodatkowego okrycia ochronnego.

Cane corso – charakter

Cane corso cechują się silnym i zrównoważonym charakterem częstym dla dużych molosów. Na ogół dobrze przywiązuje się do rodziny, a dzieci traktuje opiekuńczo jako część swojego stada. Są to jednak typowe psy stróżujące, które mogą być bardzo nieufne do obcych a nawet agresywne, dlatego od szczeniaka wymagają intensywnej socjalizacji by w dorosłym życiu psiaka uniknąć nieprzyjemnych incydentów. Mogą być wspaniałymi przyjaciółmi rodziny i dobrymi obrońcami jednak wymagają konsekwentnego i zrównoważonego właściciela, który nastawiony jest na długą i częstą pracę z psem. Doskonale mogą odnaleźć się w zajęciach typu obedience, obronie czy tropieniu, ponieważ Cane corso wykazuje predyspozycję zarówno do pilnowania jak i polowań. Absolutnie nie nadają się na zwykłego psa podwórkowego – psy te są zbyt inteligentne by bezczynnie pilnować małego terytorium. Znudzone mogą wykazywać skłonności do agresji do obcych, innych zwierząt bądź niszczyć elementy otoczenia.

Cane corso – długość życia

Cane corso to duże psy, dlatego z reguły dożywają około 10-12 lat. Możemy zadbać o ich dobrą starość pilnując by ich masa ciała zawsze była prawidłowa, dzięki czemu mniej obciążone stawy nie będą tak szybko wykazywać zwyrodnień, oraz dzięki okresowym corocznym badaniom krwi u lekarza weterynarii przy okazji szczepień. Dzięki temu możemy być w stanie wykryć groźne choroby takie jak niewydolność zewnątrzwydzielnicza trzustki, choroby wątroby, nerek czy serca i radzić sobie z nimi na długo zanim zaczną dawać jakiekolwiek objawy u naszego przyjaciela.

Cane corso – zdrowie

Cane corso jako duża rasa o klapniętych uszach i ciężkiej, opadającej skórze wokół oczu  jest predysponowana do kilku groźnych chorób. Do najczęstszych chorób z jakimi może napotkać się ten pies należą:

• Entropium – polega na wywijaniu powieki do wnętrza oka i szorowaniu rzęsami zwierzaka po gałce ocznej, co skutkuje podrażnieniem rogówki, zapaleniem spojówek i częstymi zapaleniami oka. Do objawów obserwowanych przez właściciela należą zaczerwienienie, łzawienie, zaleganie ropy w kąciku oka, światłowstręt czy częste ocieranie się głową o łapę, meble czy człowieka. Leczenie polega na chirurgicznej korekcji powieki i jest konieczne by zapobiegać chronicznym zapaleniom, które mogą prowadzić do ślepoty.
• Cherry eye – choroba polegająca na wyskakiwaniu gruczołu trzeciej powieki, który wygląda jak wisienka w kąciku oka psa. Z czasem prowadzi do przerostu gruczołu i zapalenia spojówek, leczenie na ogół polega na chirurgicznej korekcji bądź usunięciu gruczołu, oraz dbaniu dobre nawilżenie oka i zabezpieczeniu go przed rozwojem infekcji.
• Zapalenie ucha środkowego – charakterystyczne dla wszystkich psów o klapniętych uszach – słabo wietrzone uszy często maja o wiele wyższą temperaturę oraz wilgotność a w konsekwencji przyjaźniejsze warunki dla rozwoju grzybów i bakterii. Objawy najczęściej dotyczą: zaczerwienienia, ciepłoty, obecności śliskiej wydzieliny lub ropy, oraz nieprzyjemnego zapachu (najczęściej drożdżowego) oraz częstego potrząsania głową przez psa. Nieleczone zapalenie ucha może prowadzić do głuchoty oraz uogólnienia stanu zapalnego a w konsekwencji nawet śmierci zwierzaka
• Skręt żołądka – najczęściej ma miejsce u ras dużych, gdy zaraz po spożyciu posiłku pies biega i bawi się zamiast odpoczywać i pozwolić pokarmowi przejść z niestabilnego żołądka do jelit. Do objawów skrętu należy powiększony, twardy i bolesny brzuch, nieskuteczne próby wymiotowania u psa i dziwne zachowanie zwierzaka. Skręt żołądka jest niezwykle groźnym przypadkiem i wymaga NATYCHMIASTOWEJ interwencji lekarza weterynarii. Odczekanie kilku godzin może skutkować rozwojem martwicy i śmierci psiaka.
• Dysplazja stawów biodrowych i łokciowych – ze względu na dużą masę psa i obciążenie stawów możliwy jest rozwój nieprawidłowego dopasowania powierzchni stawowych. Z powodu tej częstej choroby powinniśmy wykonać u psiaka badanie radiologiczne w wieku 4, 6 i 24 miesięcy by wykluczyć lub potwierdzić dysplazję i ewentualnie zapobiegać jej rozwojowi zanim nastąpi zwyrodnienie stawów.

Cane corso – pielęgnacja

Cane corso jest stosunkowo łatwy w pielęgnacji. Jego krótka sierść praktycznie nie wymaga szczotkowania, jedynie w okresie zrzucania skąpego podszerstka możemy raz na tydzień pomóc odpaść martwym włosom. Istotniejsze jest jednak dbanie o prawidłową długość pazurów – jeśli w pozycji stojącej pazury psa opierają się o podłoże, to znaczy, że samodzielne ścieranie jest niewystarczające i musimy ukrócić paznokcie za pomocą cążek, lub pilnika bądź poprosić o to lekarza weterynarii czy groomera. Co najmniej raz na tydzień powinniśmy uważnie obejrzeć uszy naszego pupila by upewnić się, że nie grozi m rozwój zapalenia. Ponadto tak jak u ludzi powinniśmy codziennie szczotkować zęby psiska, by zdrapać warstwę bakterii, która mogłaby po kilku dniach przekształcić się w początek kamienia nazębnego. Równie ważne jest zapewnienie pożądnej dawki ruchu w trakcie co najmniej 10 km spacerów by pozwolić mu wybiegać się i poznać otoczenie. Zadbamy w ten sposób o kondycję i zdrowie psa i nas samych.

Cane corso – zdrowe żywienie i ile kosztuje?

Żywienie jest najbardziej podstawowym elementem dbania o zdrowie psiaka i w przypadku tak dużego psa, powinniśmy liczyć się z kosztami utrzymania na dobrej karmie w wysokości co najmniej 400 zł miesięcznie, w przypadku karmy suchej lub nawet 1000 jeśli życzymy sobie karmić psa dobrymi puszkami bądź na diecie BARF. Nie należy oszczędzać na żywieniu psa ponieważ każde niedobory mogą zemścić się na zdrowiu naszego przyjaciela. Dobrej jakości karma powinna na pierwszym miejscu w swoim składzie mieć mięso mięśniowe, podroby, owoce i warzywa, tłuszcze zwierzęce i dodatki mineralno-witaminowe. Absolutnie niedopuszczenie jest karmienie psa na ryżu, makaronie albo innym ludzkim pokarmie, a jeśli pragniemy gotować psu posiłki w domu powinniśmy robić to zgodnie z zaleceniami psiego dietetyka a nie „na oko”. Ponadto warto rozdzielić dzienną porcję na kilka posiłków by uniknąć nadmiernego obciążenie żołądka psa i po każdym pokarmie pozwolić psu leżeć przez co najmniej godzinę.

Cane corso – szkolenie i wychowanie

Ze względu na ogromne gabaryty jakie osiąga Cane corso, ważne jest by podstawowe posłuszeństwo i trening wprowadzać już od małego szczeniaka, póki jesteśmy w stanie utrzymać go na smyczy. Ponadto ze względu na predyspozycje psa do obrony i polowań należy zadbać o odpowiednią socjalizację z dużą ilością ludzi i zwierząt by uniknąć nadreaktywnego i agresywnego zachowania zwierzęcia. Cane corso idealnie nadaje się do treningów posłuszeństwa sportowego, obrony i tropienia, lubią pracę z człowiekiem i są dosyć podatne na szkolenie, jednak wszystko zależy od konsekwentności właściciela i całej rodziny. Dorosły wytrenowany pies może być wspaniałym towarzyszem wycieczek i doskonałym obrońcą dla dzieci, gdyż instynkt opiekuńczy nakaże mu dbać o „swoje stado”.

Cane corso – szczeniaki i hodowla

W ostatnich latach rasa Cane corso znacznie zyskała na popularności dlatego obecnie nie ma problemu ze znalezieniem hodowli oferujących psiaki zrzeszone w FCI bądź ZKwP. Warto zawsze brać szczeniaki od przebadanych dorosłych par hodowlanych, ponieważ wielu zrzeszonych hodowców dba o to by psiaki, które wypuszczają w świat były zdrowe i wolne od defektów. Kupowanie psa z tak zwanej pseudohodowli jest nie tylko nielegalne ale również nieopłacalne, ponieważ bardzo często, zaoszczędzone na zakupie szczenięcia pieniądze zmuszeni jesteśmy wydać na zaniedbaną profilaktykę szczepienną psa, odrobaczenia, leczenie czy operacje chirurgiczne, których można było uniknąć. Jeśli interesuje nas jedynie typ wyglądu i charakteru możemy rozglądać się na grupach tematycznych za molosami bez rodowodu wydawanymi do adopcji za darmo. Zyskujemy w ten sposób darmowego przyjaciela robiąc jednocześnie dobry uczynek dla schronisk i samych pupili. Pamiętajmy, że kundelek będzie nas kochać równie mocno, a u boku konsekwentnego właściciela nawet dorosły Cane corso szybko nauczy się pożądanych zachowań.

Cane corso – cena

Rasa ta jest dosyć droga – pułapy cenowe szczeniaków z hodowli FCI zaczynają się od 3-6 tysięcy złotych. Absolutnie powinniśmy szerokim łukiem unikać ogłoszeń oferujących psy za ledwie kilkaset złotych – wspieranie pseudohodowli wyzyskujących suki hodowlane i źle traktujących zwierzęta jest w Polsce nielegalne.

Cane corso – historia rasy, ciekawostki

• W latach 70 XX wieku po niemalże wyginięciu rasa została ponownie odbudowana, dlatego występuje w dwóch typach: wysokim o długiej kufie i średnim o krótszej kufie.
• Cane corso jest psem stróżujący, obronnym i tropiącym na grubego zwierza. Może również pracować w służbach mundurowych
• Pochodzi od molosów asyryjskich, mastifa neapolitańskiego i molosa rzymskiego, najbardziej rozpowszechniony jest na rodzimym półwyspie Apenińskim
• U psów broniących dobytku i walczących często przycinano uszy i ogony, co likwidowało punkt uchwytu dla przeciwników. Obecnie kopiowanie kosmetyczne jest w Polsce zabronione, jednak czasem w przypadku uzasadnionych przypadłości np. nawracających zapaleń ucha środkowego, lekarz weterynarii może dokonać korekty.

Cane corso może być wspaniałym towarzyszem dla aktywnej i chcącej pracować z psem osoby. Nie nadaje się na psa wyłącznie podwórkowego – wymaga zapewnienia odpowiedniej dawki wysiłku fizycznego i umysłowego by rozwinąć się w zrównoważonego dorosłego psiaka. Może żyć w mieszkaniu, jeśli traktować je będzie wyłącznie jako miejsce do spania ponieważ lubi stróżować i widzieć duży obszar wokół siebie. Wybór tego czworonoga powinien być dobrze przemyślany z uwzględnieniem jak wygląda nasza sytuacja finansowa i czy będziemy mieć możliwość zapewnić psu zawsze najlepsze warunki i opiekę.