Pojawienie się w domu nowego członka rodziny w postaci psa zawsze budzi ogromne emocje. Świeżo upieczeni właściciele z reguły odczuwają wielką radość i ekscytację przemieszaną z odrobiną niepewności czy i jak poradzą sobie w nowej roli. Jak prawidłowo wychować psa to ważne pytanie, które zadaje sobie każdy początkujący opiekun. Niestety nie ma na nie prostej odpowiedzi, ponieważ każdy pies jest inny i wymaga indywidualnego podejścia. Najważniejszą kwestią jest otoczenie swojego psa miłością i opieką. To właśnie więź zbudowana między psem a właścicielem wynagradza wszelkie trudy związane z wychowaniem podopiecznego.

1. Poznaj swojego psa zanim pojawi się w twoim domu!

Jeśli decydujesz się na zakup szczenięcia z hodowli, przeczytaj najpierw o specyfice charakteru i wymaganiach środowiskowych interesującej cię rasy. Dzięki temu unikniesz błędu w postaci niedopasowania swojego stylu życia do wymagań danego psa. Osoba bardzo aktywna, która chciałaby aby podczas wycieczek rowerowych czy górskich wędrówek towarzyszył jej pies, nie powinna decydować się na buldoga francuskiego. Z kolei owczarek niemiecki będzie bardzo źle czuł się w małym mieszkaniu u boku niezbyt aktywnego właściciela. Warto także dowiedzieć się jak najwięcej o chorobach, do których predysponowana jest dana rasa. Dzięki temu nie przeoczysz corocznych kontrolnych echo serca u cavaliera!

Jeśli natomiast decydujesz się na adopcję psa ze schroniska warto wcześniej porozmawiać z pracownikami placówki lub tymczasowymi opiekunami zwierzęcia. Stanowią oni cenne źródło wiedzy o charakterze psa i mogą udzielić ważnych wskazówek, które okażą się niezbędne na samym początku budowania relacji. Ponadto właściciel powinien mieś świadomość, że dorosłe psy często cierpią na różne choroby i wymagają stałego podawania leków, które stanowią pewne obciążenie dla budżetu. Nowy opiekun powinien zastanowić się czy będzie w stanie zapewnić takiemu psu niezbędną opiekę.

2. Socjalizacja – czyli dostarcz swojemu psu jak najwięcej bodźców w okresie dojrzewania

Okres szczenięcy to moment, w którym pies zapoznaje się z otaczającym go światem. Podczas tego okresu należy zabierać psa w najróżniejsze miejsca, aby zapoznał się z nimi i w przyszłości nie czuł strachu przed eksploracją świata. Głośne dźwięki tramwaju czy restauracja pełna ludzi mogą na początku wydawać się przerażające, ale im więcej doświadczeń zbierze pies podczas dojrzewania, tym mniej lękliwy będzie w przyszłości. Należy także postarać się o zapoznanie szczenięcia z różnymi psami, a także kotami czy innymi zwierzątkami domowymi. To właśnie w tym wieku psy uczą się nawiązywać kontakty z innymi zwierzętami. Dzięki temu dorosły, dobrze zsocjalizowany pies nie powinien wykazywać agresji wobec innych psów spotykanych na spacerach.

3. Nauka czystości – od czego zacząć?

Nauka czystości to pierwsza rzecz, którą trzeba się zająć po adopcji szczenięcia. Im młodsze jest szczenię, tym krócej jest w stanie wstrzymywać potrzeby fizjologiczne. Z początku dobrym rozwiązaniem jest rozłożenie podkładów higienicznych, na których właściciel powinien przenosić szczeniaczka po posiłku, drzemce i jak tylko zauważy, że piesek zaczyna się kręcić. Za każdą potrzebę fizjologiczną załatwioną na macie należy nagradzać szczenięcia smakołykiem. Kolejnym krokiem będzie nauka załatwiania się na dworze. Po kilku spacerach pies sam zauważy, że zdecydowanie bardziej woli załatwiać swoje sprawy na dworze pośród wielu różnych zapachów. Z początku należy jednak postępować podobniejak w przypadku maty, czyli natychmiast wyprowadzać psa na spacer po każdym posiłku jak tylko szczenię zacznie robić się niespokojne.

4. Siad, zostaw i zostań – jak nauczyć psa podstawowych komend

Zanim przejdziemy do nauki bardziej skomplikowanych komend, należy w pierwszej kolejności opanować podstawy. Sesje treningowe powinny być krótkie, ale regularne. Zdecydowanie lepiej sprawdzą się 2-3 krótkie kilkuminutowe sesje codziennie niż jedna długa sesja co kilka dni. Czas szkolenia powinien być dla psa świetną zabawą, która sprzyja pogłębianiu relacji z opiekunem. Dlatego też powinno ono przebiegać w przyjemnej atmosferze, a właściciel pod żadnym pozorem nie powinien podnosić głosu albo stosować kar fizycznych. Psy najłatwiej uczą się poprzez wzmocnienie pozytywne – ulubiony smaczek czy chwila zabawy to najlepsza forma nagrody za dobrze wykonane zadanie.

Jak najszybciej należy nauczyć psa komendy „zostaw”, która jest szczególnie przydatna podczas spacerów. Niektóre psy uwielbiają zjadać resztki znalezione podczas spacerów, które mogą okazać się dla nich szkodliwe. Dlatego ważne, aby właściciel nauczył psa komendy, która sprawi, że pies natychmiast wypluje z pyska niechcianą rzecz. W tym celu należy zacząć naukę w warunkach domowych, np. poprzez wypowiedzenie komendy, zachęcenie psa smaczkiem aby wypuścił zabawkę z pyska, a jak tylko to nastąpi należy nagrodzić go smakołykiem. Jedną z ważniejszych umiejętności jest także natychmiastowe przywołanie psa podczas spaceru. Dzięki temu nawet po wypuszczeniu smyczy z rąk nie ma obawy, że pies ucieknie i zgubi drogę do domu. Po opanowaniu podstaw wskazane jest, aby właściciel zwiększył poziom trudności szkolenia i uczył psa coraz to nowszych rzeczy. Kto wie, może z czasem będziecie startować razem w zawodach posłuszeństwa!

5. Zmęczony pies to szczęśliwy pies

Każdemu psu należy zapewnić codzienną dawkę ruchu adekwatną do jego zapotrzebowania. Wybiegane i zmęczone psy są o wiele spokojniejsze i łatwiejsze w treningu. Skumulowana energia jest przyczyną narastającej frustracji wynikającej z niezapewnienia psu jednej z podstawowych psich potrzeb. W konsekwencji psy będą niespokojne i niecierpliwe, a w dłuższej mierze takie zaniedbania prowadzić mogą do znacznych problemów behawioralnych. Często z pozoru „niegrzeczne” psy, które nie mają zapewnionej odpowiedniej codziennej dawki ruchu, nie potrafią skupić uwagi na właścicielu lub są zbyt reaktywne wobec innych zwierząt.

Powyższa instrukcja ma na celu tylko krótkie nakreślenie właścicielowi, jak ogólnie powinien przebiegać proces wychowywania psa. Należy jednak pamiętać, że każde zwierzę posiada unikatowy charakter, który właściciel powinien przede wszystkim brać pod uwagę. Niektóre problemy wychowawcze mogą wynikać nie z niewłaściwego szkolenia, a z problemów zdrowotnych psa. Szczególnie przewlekły ból może przejawiać się w postaci agresji czy zmiany zachowania. Dlatego w przypadku wątpliwości należy udać się do lekarza weterynarii, który wykluczy obecność ewentualnych problemów zdrowotnych. Niekiedy zdarza się jednak, że niektóre psy są bardziej wymagające, a właściciel nie będzie w stanie poradzić sobie z niektórymi aspektami wychowania psa. W tym wypadku konieczna może być wizyta u specjalisty, który skoryguje błędy i podpowie właścicielowi w trudnych sytuacjach. Opiekun może skorzystać z porady behawiorysty lub wziąć udział w grupowych szkoleniach posłuszeństwa. Im wcześniej właściciel zgłosi się po radę, tym szybciej pies otrzyma pomoc a relacja opiekuj-zwierzę wróci do normy!