Maine coon – kot o psim usposobieniu i temperamencie

Maine coon często określany jest jako “pies w ciele kota”. Faktycznie, ma on dosyć “psi charakter”- jest ślepo wpatrzony w swego opiekuna, chodzi za nim jak szczeniak i uwielbia towarzystwo swojej rodziny. Maine coony kochają dzieci. Jest niezwykle mądry i podatny na naukę, dlatego da się go nauczyć wielu sztuczek. Jednocześnie, nie brakuje mu pewnej dozy tajemniczości i niezależnej, kociej natury. Jest to również rasa o największych rozmiarach spośród wszystkich kotów domowych, dlatego należy być finansowo gotowym na utrzymanie maine coon zanim dokonamy takiej decyzji.
Spis treści
Maine coon – wzorzec rasy według FIFE
- Kraj pochodzenia: Stany Zjednoczone
- Klasyfikacja według FIFE: kategoria II
- Kod EMS według FIFE: MCO
- Masa ciała: 5-10 kg (kocury), 5-8 kg (kotki)
- Ogólne wrażenie: kot dużych rozmiarów, o mocnym kośccu oraz wyraźnie zaznaczonym umięśnieniu. Wesoły, przyjazny i przywiązany do człowieka; chętny do zabawy, potrzebuje dużo przestrzeni.
- Tułów: o szerokiej klatce piersiowej, długi i mocny.
- Głowa: o kanciastym, klinowatym kształcie oraz średnich rozmiarach, widocznie zaznaczona broda oraz kości policzkowe, obecność pionowej linii utworzonej przez brodę, nos oraz górną wagę; oczy duże, owalnego kształtu oraz umaszczeniu miedzianym, złotym lub zielonym; nos długi.
- Ogon: gęsto owłosiony, długi.
- Kończyny: umięśnione, obficie owłosione, średniej długości; o stopach okrągłego kształtu i dużego rozmiaru.
- Sierść: miękka i gładka, długa na boku ciała, w okolicy ud oraz na brzuchu, bardzo obfita; obecność gęstego podszerstka. Dopuszczalne umaszczenie obejmuje kolor pręgowany, colorpoint, czekoladowy, liliowy, płowy oraz cynamonowy.
Maine coon – cechy charakteru
Maine coony są niezwykle silnie związane ze swoim opiekunem, wykazują się towarzyskim charakterem oraz przyjaznym i pozytywnym nastawieniem. Uwielbiają zabawę oraz polowanie, wykazują również duże zapotrzebowanie na przestrzeń. Nie wykazują tendencji do agresji, są spokojne oraz łagodne.
Kot omawianej rasy jest bardzo inteligentny, można nauczyć go wielu “psich sztuczek”, na przykład podawania łapy lub siadania na komendę.
Maine coon – średnia długość życia
Średnia długość życia kota rasy maine coon wynosi około 12-16 lat. Co zrobić, aby wydłużyć ten wynik w przypadku naszego pupila?
Oczywiście, najlepiej jest zapobiegać chorobom, niż je leczyć. Należy więc systematycznie szczepić oraz odrobaczać swojego czworonoga (zwłaszcza w sytuacji, kiedy jest on zwierzęciem wychodzącym z domu). Warto również regularnie odwiedzać lekarza weterynarii w celu wykonania profilaktycznych badań u swojego sierściucha. Mowa tutaj nie tylko o badaniu krwi, kału oraz moczu. Z powodu wrodzonych predyspozycji do rozwoju schorzeń serca, maine coony przynajmniej raz na pół roku powinny odwiedzić kardiologa w celu odbycia profilaktycznej wizyty.
Aby cieszyć się przyjaźnią swojego kota jak najdłużej, należy przyłożyć także dużą wagę do odpowiedniego żywienia oraz zaspokojenia potrzeb behawioralnych czworonoga. Warto pamiętać bowiem, że liczy się nie tylko długość życia kota rasy maine coon, ale także poziom komfortu jego życia.
Maine coon – zdrowie
Koty omawianej rasy wykazują predyspozycję do rozwoju kilku chorób dziedziczonych na drodze genetycznej. Są to:
- Kardiomiopatia przerostowa- choroba prowadząca do przerostu mięśni komory serca, co powoduje wtórnie poszerzenie przedsionka powiązanego z tą komorą oraz niedomykalność zastawki łączącej te dwie przestrzenie. Objawy choroby mogą wystąpić w każdym wieku, dlatego należy regularnie kontrolować stan serca maine coona na wizytach kardiologicznych. Skutkiem kardiomiopatii przerostowej może być niewydolność serca, objawiająca się spadkiem wydolności, chorobą zakrzepowo-zatorową, dusznością, gromadzeniem płynu w worku osierdziowym lub klatce piersiowej oraz (w najgorszym przypadku) nagłą śmiercią sercową
- Wielotorbielowatość nerek- choroba polegająca na powstawaniu torbieli w obrębie nerek, prowadzi do rozwoju niewydolności tego narządu. Początkowo może nie dawać żadnych objawów, diagnostyka schorzenia opiera się na badaniu ultrasonograficznym.
- Zanik mięśni kręgosłupa- schorzenie objawiające się postępującymi drżeniami mięśni oraz ich rosnącym osłabieniem. Diagnostyka choroby opiera się na elektromiografii, pobieraniu wycinków mięśni i nerwów oraz na testach genetycznych.
- Dysplazja stawów biodrowych- bardzo bolesne schorzenie, choć- z racji tego, że koty są mistrzami ukrywania bólu- bardzo często nie daje żadnych objawów i może być wykryte dopiero za pośrednictwem badania radiologicznego. Jest to choroba wielogenowa, a więc zależna od wielu czynników, w tym zależności środowiskowych. Aspekt genetyczny odgrywa jednak bardzo dużą rolę w genezie choroby.
Wśród chorób występujących u opisywanej rasy zaliczamy także chorobę spichrzeniową glikogenu, wady anatomiczne klatki piersiowej oraz dystrofię mięśniową. Te choroby odnotowuje się jednak o wiele rzadziej, niż schorzenia podane powyżej. Dodatkowo, u wszystkich starych kotów bardzo często pojawiają się takie choroby, jak nadczynność tarczycy, przewlekła niewydolność nerek, zwyrodnienia stawów, nowotwory oraz zapalenia przyzębia i dziąseł.
Maine coon – pielęgnacja
Maine coony charakteryzują się bardzo gęstą, półdługą sierścią, która wykazuje intensywne linienie w okresie letnim. Na ogół wystarcza szczotkowanie owłosienia raz w tygodniu (za wyjątkiem szaty na portkach, i brzuchu- tutaj może kołtunić się o wiele szybciej). Sierść maine coona nie wykazuje tendencji do filcowania.
Innym ważnym elementem utrzymania kota rasy maine coon jest regularne podcinanie jego pazurów, higiena jamy ustnej oraz kontrola czystości oczu oraz zewnętrznego przewodu słuchowego.
Koty są niezwykle czystymi zwierzętami, dlatego należy również pilnować porządku w otoczeniu zwierzęcia. Niezbędne jest codzienne czyszczenie kocich misek oraz kuwet (na jednego kota powinny przypadać co najmniej dwie kuwety!), a także pilnowanie, aby zwierzę w każdym momencie miało dostęp do świeżej wody.
Maine coon – kocia dieta
Zastanawiając się nad wyborem diety dla naszego maine coona, mamy właściwie dwie opcje. Jedną z nich jest komercyjna, gotowa karma (sucha lub mokra), drugą- dieta BARF oparta na surowych składnikach wzbogaconych o odpowiednie suplementy. Zdaniem wielu zwierzęcych dietetyków, dieta BARF jest najlepsza oraz najsmaczniejsza dla kotów, jej przygotowanie jest jednak dla właściciela dosyć absorbujące czasowo oraz wymagające pod względem nakładu pracy.
O czym pamiętać, jeżeli zdecydujemy się na żywienie kota gotową karmą? Przede wszystkim, takie pożywienie powinno być produktem bezbożowym, pozbawionym zbędnych wypełniaczy, aromatów, barwników oraz konserwantów. Najlepiej wybierać pokarm oparty na możliwie naturalnych składnikach, bazujący na jak najwyższej zawartości dobrego jakościowego mięsa zwierzęcego. Ważna jest również obecność witamin oraz substancji mineralnych w pożywieniu, a także dodatek nienasyconych kwasów tłuszczowych.
Maine coon – z jakiej hodowli kupić kociaka?
Jeżeli interesuje nas zakup jednego z hodowlanych kociaków, należy dobrze zapoznać się z potencjalnym hodowcą i odpowiedzieć sobie na kilka pytań:
- Jak wygląda dorosły kot rasy Maine Coon? Jak wyglądają i zachowują się rodzice miotu? Czy wpasowują się we wzorzec rasy?
- Czy kociaki otrzymały wymaganą dawkę szczepień oraz odrobaczeń? Czy są zdrowe? Czy wykazują niepokojące objawy?
- Czy hodowca posiada wyniki badań genetycznych swoich kotów w kierunku HCM oraz SMA, czy są one odpowiednio przebadane pod kątem kardiologicznym i nefrologicznym? Czy zostały wykonane u zwierząt zdjęcia rentgenowskie stawów biodrowych? Czy ortopeda ocenił u nich stan rzepki?
Hodowca, który bez wątpienia powinien wzbudzić nasze podejrzenia, to osoba która unika pokazania kociąt w ich naturalnym miejscu przebywania, nie jest w stanie przedstawić nam wyników badań swoich kotów lub pragnie sprzedać swoje zwierzęta bez rodowodu.
Maine coon – a może adopcja?
Alternatywą dla zakupu kociaka z hodowli jest oczywiście przygarnięcie maine conn’a za darmo. Z uwagi na rosnącą popularność tej rasy oraz częstą lekkomyślność ludzi w podejmowaniu decyzji o zakupie zwierzęcia, obecnie mnóstwo porzuconych kotów przeznaczonych jest do adopcji. Bardzo często są to zdrowe, zrównoważone koty które nie wykazują żadnych problemów wychowawczych- po prostu znudziły się poprzednim właścicielom.
Adopcja pozwoli nam na podarowanie domu potrzebującemu zwierzęciu oraz na zyskanie przyjaciela wymarzonej rasy. W ten sposób, nie przyczynimy się również do dalszego rozwoju hodowli rasy maine coone oraz przekazywania dalej dziedzicznie szerzonych się schorzeń.
Maine coon – cena kociaka i koszt utrzymania
Koszt zakupu kociaka rasy maine coon zaczyna się obecnie od około 2000 złotych. Nie jest to oczywiście cała cena utrzymania maine coona, ponieważ należy doliczyć do wspomnianej kwoty to, ile kosztuje opieka weterynaryjna oraz cały koci asortyment potrzebny mu do codziennego funkcjonowania. Zwierzę potrzebuje w końcu co najmniej dwóch kuwet, drapaka, zabawek, miseczek, szelek, obcinacza do pazurów, szczotki do sierści, pasty do czyszczenia zębów…
Należy również pamiętać, że maine coon, z uwagi na swoje spore rozmiary, może generować duży koszt utrzymania, jeżeli chodzi o swoje wyżywienie oraz ewentualne leczenie weterynaryjne.
Maine coon – historia rasy oraz ciekawostki
Maine coony pochodzą ze Stanów jednoczonych. Nazwa rasy stanowi kombinację dwóch słów “Maine”- od stanu w Ameryce, gdzie miał początek hodowli rasy oraz “coon” od terminu “racoon”, czyli “pracz”. Druga część nazwy odnosi się oczywiście do długiego, puszystego ogona maine coona oraz jego charakterystycznego umaszczenia, które przywodzi na myśl wygląd szopa pracza. Według innej teorii, zostały one przetransportowane na teren Ameryki przez wikingów, a geneza rasy jest skutkiem krzyżowania miejscowych osobników z norweskimi kotami leśnymi. Kolejna wersja mówi zaś, że koty omawianej rasy trafiły do Stanów Zjednoczonych dzięki podróżom europejskich kolonistów mających miejsce w XVII wieku,
Co ciekawe, Maine coon jest uznawany za narodową rasę Kanady. W USA został oficjalnie uznany jako rasa dopiero w 1976 roku, a na świecie- w 1983. Maine coony zadebiutowały na pierwszej wystawie kotów w roku 1860.
Do najbardziej znanych ciekawostek o maine coonach należy fakt, iż- w przeciwieństwie do większości przedstawicieli rodziny kotowatych- bardzo lubią one wodę, często potrafią również dobrze pływać. Oprócz tego, bardzo ciekawe jest wychowywanie kociąt w kocim stadzie- kocury bardzo chętnie uczestniczą w tym procesie, co jest rzadko spotykane w świecie zwierząt. W końcu, jak może potwierdzić każdy właściciel maine coona, uważa się, że koty tej rasy potrafią zasnąć w dowolnej możliwej pozycji.
Maine coon – wady i zalety rasy
Zalety rasy:
- Kot uczuciowy, związany ze swoim właścicielem
- Kot obdarzony “psim charakterem”
- Kot bardzo inteligentny, można uczyć go sztuczek, z łatwością opanowuje naukę korzystania z kuwety
- Kot przyjazny, wesoły, spokojny, nie wykazuje agresji
- Kot lubiący dzieci
- Kot odznaczający się optymistyczną średnią długością życia
- Kot niebojący się wody
- Kot o sierści niewykazującej tendencji do filcowania
- Kot lubiący wspólne spędzanie czasu z człowiekiem
- Kot żywiołowy i energiczny
Wady rasy
- Kot wykazujący predyspozycje do kilku schorzeń genetycznych
- Kot dosyć drogi w utrzymaniu
- Kot o dużych rozmiarach, który spożywa duże ilości jedzenia
- Kot o sierści wymagającej regularnej pielęgnacji oraz szczotkowania
- Kot potrzebujący dużo przestrzeni- idealnym środowiskiem dla niego byłby dom z ogródkiem
- Kot o sierści mogącej tworzyć kołtuny, które często rozczesać
- Zakup kocięcia tej rasy jest stosunkowo dużym wydatkiem
- Intensywne rozmnażanie rasy związane z jej rosnącą popularnością doprowadziło do rozpowszechnienia się wielu chorób genetycznych w populacji maine coon’ów
Jeżeli po lekturze powyższego artykułu stwierdzić, że maine coon jest idealnym kotem dla Ciebie- z pewnością zyskasz wiernego, uczuciowego i łagodnego przyjaciela, można by wręcz rzec- psa w skórze kota!