Jeśli u swojego psa zaobserwowałeś zmianę na dziąsłach, która cię niepokoi, może być ona tworem, który nazywany jest nadziąślakiem. Zazwyczaj przypomina swoim wyglądem nietypową narośl. Czy taka zmiana jest groźna? Zmiany powstające w jamie ustnej często mają charakter złośliwy, dlatego należy bardzo skrupulatnie podchodzić do dbania o higienę u swojego pupila i regularnie go obserwować. Każda zmiana na dziąsłach u twojego psa powinna zostać zdiagnozowana przez lekarza weterynarii, ponieważ może być niezwykle groźna, a w dodatku obniża komfort życia zwierzęcia.  Sprawdź wszystko, co musisz wiedzieć o nadziąślaku, aby w razie potrzeby pomóc swojemu ukochanemu pupilowi. Jakie są jego przyczyny, jakie objawy powoduje oraz jak można leczyć nadziąślak u psa?

Czym jest nadziąślak u psa?

Nadziąślak to zmiana rozrostowa, lecz nienowotworowa, która wywodzi się z aparatu mocującego zęby do kości zębodołu. Czyli jest to rozrost tkanki na powierzchni dziąseł u psa. Może być on zbudowany z różnych rodzajów komórek, dlatego też wyróżniamy kilka typów nadziąślaków. Możemy wymienić nadziąślaki kostniejące, włóknikowate, kolczystokomórkowe oraz wielokomórkowe stanowiące mieszankę wcześniejszych typów.

Najczęściej obserwowany jest nadziąślak włóknikowaty. Ze względu na typ budowy nadziąślak może być twardy lub miękki, uszypułowany lub dobrze odgraniczony od innych tkanek w jamie ustnej. Najczęściej pojawiają się na początku jamy ustnej, w przestrzeni policzkowej. Zdarza się jednak, że są obserwowane w okolicy zębów trzonowych u psów.

Jak wygląda nadziąślak u psa?

Można rozpoznać go ze względu na wygląd. Nadziąślak przypomina narośl na dziąsłach, która może z czasem zacząć nachodzić także na zęby. Zdrowe dziąsła u psa powinny być lśniące, gładkie, koloru różowego. Nie dotyczy to niektórych ras,np. sher pei, które naturalnie mogą mieć ciemniejszy barwnik w skórze. W jakim wieku pojawiają się zmiany na dziąsłach? Czy  nadziąślak występuje tylko u starego psa? Nie, jest to zmiana, które może pojawić się również u młodych zwierząt.

Nadziąślak może pojawić się u każdego psa, jednak występują pewne predyspozycje rasowe, które warto znać. Częściej taką zmianę spotkacie u bokserów, buldogów angielskich, buldożków francuskich, pinczerów, sznaucerów, ale także u ras dużych jak dobermany, owczarki niemieckie, dogi de bordeaux. Nie oznacza to jednak, że u każdego przedstawiciela tych ras pojawią się nadziąślaki. Wybierając swojego czworonożnego przyjaciela, nie należy się tym kierować, jednak warto mieć to na uwadze. Z taką wiedzą, można lepiej zaplanować zabiegi pielęgnacyjne u swojego pupila.

Warto wiedzieć, że uwarunkowania genetyczne nie są jedynym czynnikiem, który sprzyja powstawaniu nadziąślaków. Nieprawidłowa higiena jamy ustnej, również może się do tego przyczynić. Jeśli pies jest zaniedbany, a jego zęby są pokryte kamieniem, to prawdopodobieństwo, że rozwinie się nadziąślak znacznie wzrasta. Kolejne czynniki, które mogą spowodować powstanie zmiany na dziąsłach to nieprawidłowa dieta, zaburzenia gospodarki hormonalnej, uraz, czy przewlekłe zapalenie dziąseł.

Należy również zdać sobie sprawę z tego, że nie każda zmiana występująca na dziąsłach psa będzie nadziąślakiem. Często możemy spodziewać się także raka płaskonabłonkowego, szkliwiaka akantotycznego, a także czerniaka. Jeśli zauważysz nawet najmniejsza zmianę, udaj się do lekarza weterynarii, który określi jakiego jest typu. Podczas badania oraz obserwacji niezwykle ważnym aspektem jest rozmiar deformacji, jeśli zmiana na dziąśle się powiększa, może to oznaczać poważny problem dla twojego pupila. Nie czekaj, aż zacznie mu dotkliwie przeszkadzać, albo znacznie się rozrośnie.

Jakie są objawy nadziąślaka u psa?

Niestety często zdarza się tak, że właściciele nie potrafią dokładnie określić, kiedy u ich psa pojawił się nadziąślak. Z początku nie jest to zmiana imponujących rozmiarów, dlatego bardzo łatwo jest ją przeoczyć. Ze względu na mały rozmiar, nie przeszkadza także psu w codziennych aktywnościach. Warto jednak wyrobić w sobie nawyk regularnego przyglądania się jamie ustnej swojego pupila. Najlepiej połączyć to z codziennym szczotkowaniem zębów.

Początkowo nadziąślak przypomina z wyglądu małą wyniosłość, która zlokalizowana jest w okolicy dziąsła. Między nim, a dziąsłem tworzy się często kieszonka, w której mogą gromadzić się resztki jedzenia. Takie miejsce, które ciężko wyczyścić, jest idealnym schronieniem dla namnażających się bakterii. Z tej kieszonki rozrastać się będzie płytka bakteryjną. Niestety stanowi ona również problem przy kamieniu nazębnym, ponieważ kieszeń ułatwia wnikanie do kieszonki zębodołowej i osłabienie siły więzadeł zębodołowych. Te czynniki prowadzą do kolejnych problemów zdrowotnych, czyli chorób przyzębia. Najczęstszym sygnałem, który je ujawnia właścicielowi jest nieświeży, nieprzyjemny oddech u psa. Zapach, który wydobywa się z pyska czworonoga jest bardzo intensywny, gnilny. Praktycznie nie da się go przeoczyć. Wraz z rozwojem nadziąślaka zaczyna przeszkadzać w większym stopniu psu, dlatego często właściciele obserwują, że ich pupil pobierając pokarm, stara się używać wyłącznie jednej strony jamy ustnej. Tak samo zachowuje się podczas zabawy. Często widać po nim, że odczuwa ból i dyskomfort. Zdarza się, że pies podczas przeżuwania potrafi naruszyć strukturę nadziąślaka, co często powoduje krwawienie. Dlatego, tak ważne jest obserwowanie psa podczas posiłku. Niektóre zmiany powodują również świąd. Duże nadziąślaki i spowodowane przez nich stany zapalne, powodują utratę apetytu, co skutkuje zmniejszeniem masy ciała i ogólny wychodzeniem psa.

Jeśli zaobserwujesz u swojego psa takie objawy, zastanów się, czy nie powoduje ich właśnie nadziąślak:

• Nieprzyjemny zapach z pyska,
• Krwawienie po posiłku,
• Ślinotok,
• Problemy z przeżuwaniem, często jednostronne,
• Zmniejszony apetyt,
• Zmniejszona masa ciała

Nadziąślaków u psów nie można ignorować, ponieważ nigdy nie ma się pewności, że nie jest to zmiana złośliwa, która nie tylko obniża komfort życia psa, ale może spowodować deformację pyska oraz różnego rodzaju urazy. Powikłania związane z nadziąślakami to między innymi deformacje kości szczęki i żuchwy, utrata zębów, czy złamania kości. Nawet łagodna zmiana rozrostowa, pod wpływem drażnienia może przekształcić się w zmianę złośliwą. Złośliwa zmiana na dziąsłach, może natomiast dawać przerzuty do wielu miejsc w organizmie.

Diagnostyka zmian na dziąsłach u psów

Po zaobserwowaniu niepokojących objawów oraz zmian na dziąsłach u psa, należy wybrać się na wizytę u lekarza weterynarii. Określa on czy zmiany te mają charakter łagodny, czy złośliwy, przedstawi też możliwości leczenia. Jak wygląda wizyta w gabinecie? Po zebraniu dokładnego wywiadu oraz zrobieniu badania klinicznego, lekarz przechodzi do dokładnej diagnostyki zmiany na dziąśle u psa. Gdy właściciel zgłasza się do gabinetu lekarza weterynarii w celu zdiagnozowania zmian w obrębie jamy ustnej u swojego psa, wykonana zostaje biopsja cienkoigłowa oraz badanie histopatologiczne.

Sama biopsja cienkoigłowa jest badaniem, które polega na tym, że z pomocą igły wprowadzanej przez skórę, pobiera się komórki ze zmienionego miejsca.Niestety zdarza się, że komórki, które pobrane zostają podczas takiego badania nie są wiarygodne, ponieważ znajdowały się zbyt płytko i ukazują jedynie stan zapalny, toczący się w okolicy dziąsła.

Do badania histopatologicznego pobiera się większy fragment tkanek, dzięki czemu można dokładniej określić strukturę zmiany, która pojawiła się na dziąsłach. W ten sposób można też zaplanować leczenie oraz przedstawić właścicielowi rokowania.

Dodatkowym badaniem, które może być przydatne jest zdjęcie RTG czaszki. Jest ono niezwykle przydatne, szczególnie gdy zmiany naciekają już na kości. Na zdjęciu można dokładnie zobaczyć, czy kość została już objęta procesem degeneracyjnym, w jakim stopniu się to stało oraz jak duża jest cała zmiana. Wiele z tych informacji jest kluczowych, także dla chirurga, który na podstawie zdjęcia zdecyduje, czy można usunąć nadziąślaka.

Kolejnym badaniem dodatkowym, które pomoże w postawieniu diagnozy jest również tomografia komputerowa. Jest ona o tyle dokładna, że rzetelnie przedstawi granice zmiany na dziąśle, a także ewentualne przerzuty nowotworu.

Nadziąślak u psa leczenie

W zależności od typu, rozmiaru oraz złośliwości zmiany, lekarz weterynarii może zaproponować wam różne rozwiązania. Jak leczyć nadziąślak u psa?  Większość zmian niezłośliwych może zostać usunięta chirurgicznie, co na pewno jest dobrą wiadomością dla właściciela. Warto pamiętać, że taki zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, które musi być poprzedzone badaniami krwi oraz badaniem kardiologicznym. Tylko zdrowe zwierzęta, bez przeciwwskazań do zabiegu, mogą być temu poddane. Bardzo często wraz z zabiegiem usunięcia zmiany, wykonuje się pełną sanację jamy ustnej psa, dzięki czemu usunięty zostaje kamień nazębny oraz wszelkie osady, które się w niej nagromadziły. Zazwyczaj zmiany uszypułowane, wymagają założenia niewielkiej ilości szwów, dlatego psy szybko wracają do pełni zdrowia po takim zabiegu. Nie można jednak na tym zakończyć przygody z dbaniem o higienę jamy ustnej swojego pupila. Aby nie pojawił się kolejny nadziąślak, należy regularnie myć zęby psu.

Niestety tak kolorowo sytuacja wygląda tylko w przypadku zmian łagodnych. Jeśli w badaniu lekarz weterynarii określi, że mamy do czynienia ze zmianą o charakterze nowotworowym, należy dokładnie zaplanować zabieg, biorąc pod uwagę odpowiedni margines. Należy również sprawdzić, czy guz nie dał już przerzutów, do innych części organizmu. Wraz z leczeniem chirurgicznym, może zostać wprowadzona farmakoterapia, lub radioterapia.

Odpowiednio szybko wykryta zmiana, to również duża szansa na pozbycie się guza na zawsze. Szybko przeprowadzona operacja i podawane leki, zwiększają szanse na przeżycie psa. Warto mieć jednak na uwadze, ewentualny nawrót choroby.

Nadziąślak u psa, czy istnieją domowe sposoby, aby się go pozbyć?

Jeśli chodzi o życie i zdrowie czworonogów, lepiej zaufać specjalistom i każdą zmianę na dziąsłach skonsultować z lekarzem weterynarii. Nie ma domowych sposobów, które pomogą wyleczyć nadziąślaka. Można jednak zadbać o to, aby zminimalizować ryzyko pojawienia się takich zmian poprzez dbanie o higienę jamy ustnej psa. Naszym czworonogom może osadzać się kamień nazębny, dlatego też należy regularnie szczotkować ich zęby za pomocą szczoteczki, lub nakładki na palec oraz pasty. Na rynku istnieje wiele preparatów, które pozwolą wam zadbać o zęby pupila. Można znaleźć zarówno pasty mechaniczne jak i enzymatyczne, a także specjalne płyny, czy smakołyki. Warto przyjrzeć się również karmie jaką spożywa pies, a także ogólnemu stanowi zdrowia. Każdą nieprawidłowość w obrębie jamy ustnej należy zgłosić na wizycie u weterynarza. Zazwyczaj szybka interwencja i trafna diagnostyka, pozwoli pozbyć się problemu.