Szpic miniaturowy jest jednym z najmniejszych i zarazem jednym z najsłodszych psów na świecie. Ta urocza, puchata kulka jest kochającym i oddanym przyjacielem rodziny. Jeżeli szukasz towarzysza do aktywności, który w swoim utrzymaniu nie jest nadto wymagający, a jego nietuzinkowy wygląd zwróci uwagę każdego spacerowicza – trafiłeś idealnie.

Szpic miniaturowy – wygląd i opis rasy

• Rozmiar 20-24 cm
• Sierść proste i nastroszone
• Długość życia 12-16 lat
• Waga 1,9-4 kg

Szpic miniaturowy – wzorzec rasy

Szpic miniaturowy według klasyfikacji FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna) kwalifikuje się do grupy szpicy i psów pierwotnych, w sekcji szpicy europejskich, typ lisowaty. Rasa nie podlega próbom pracy. Według American Kennel Club, Australian National Kennel Council, Canadian Kennel Club, New Zealand Kennel Club oraz United Kennel Club pomeranian zaliczany jest do grupy psów Toy.

Jak wygląda niemiecki szpic miniaturowy? Opisywana rasa należy do jednych z najmniejszych na świecie. Psy mierzą do 24 cm i osiągają do 4 kg wagi. W budowie pomeraniana ważnym aspektem jest proporcja długości kufy do długości czaszki, które powinna wynosić 2:4. Ich głowa jest szersza z tyłu i zwęża się ku przodowi w klin. Nos jest okrągły, mały i czarny. U szpiców czekoladowych, może mieć barwę ciemnobrązową. Fałdy w kącikach warg są czarne lub ciemnobrązowe. Zgryz nożycowy, z pełnym uzębieniem. Jednak wzorzec dopuszcza zgryz cęgowy lub brak kilku przedtrzonowców. Oczy szpica są migdałowate, lekko skośne i ciemne. Uszy małe, osadzone na czubku głowy, sterczące. Grzbiet jest krótki i prosty. Kończyny z mocnym kośćcem, dobrze umięśnione. Ogon osadzony wysoko, średniej długości, zakręcony do przodu na grzbiecie.

Włos szpica miniaturowego jest dwuwarstwowy i składa się z prostego, nastroszonego włosa okrywowego i krótkiego, gęstego podszerstka. Sierść jest krótsza na głowie, uszach, kończynach oraz łapach. Natomiast reszta tułowia jest pokryta długą szatą, zwłaszcza ogon i okolica szyi, gdzie możemy zaobserwować bogatą grzywę.

Niemiecki szpic miniaturowy może występować w kilku umaszczeniach: biały, czarny, czekoladowy, pomarańczowy, szary ciemny. U białej odmiany dopuszczalne są żółte odcienie, szczególnie na uszach. U szpicy czarnych wymagany jest jednolicie czarny włos, podszerstek i skóra, bez jaśniejszych zmian. Natomiast u maści pomarańczowej dopuszczalne jest rozjaśnienie na klatce piersiowej, ogonie i pośladkach.

Szpic miniaturowy – charakter

Pomeranian to wielki pies, ale w malutkim ciele. Charakter szpica jest znacznie większy, niż jego rozmiar. Jest to rasa żywiołowa, uwielbiająca być w centrum zainteresowania. Bardzo często próbuje zwrócić na siebie uwagę, w najmniej oczekiwanym momencie, popisując się przed domownikami. Jednak zdecydowanie nie jest to pies, który nie będzie odstępował Cię na krok. W życiu tej niemieckiej kulki musi być równowaga, będzie czas na miziank,i i będzie czas na głupotki.

Szpic miniaturowy pomimo faktu, że lubi chodzić swoimi ścieżkami, jest wspaniałym członkiem rodziny. Uwielbia kontakt z człowiekiem, ale jeśli będzie miał ochotę, to samodzielnie zorganizuje sobie czas. Pomeranian silnie przywiązuje się do ludzi i ceni sobie spędzone z nimi chwile, jednak charakteryzuje go także niezależność. Sierściuch z dystansem podchodzi do nowych osób i innych zwierząt. Za to wspaniale dogadują się z dziećmi.

Niemiecki szpic jest bardzo inteligentny i szybko się uczy, słucha i z pełnym zaangażowaniem wykonuje polecenia. Rasa jest łatwa w wychowaniu i nada się na pierwszego psa w domu. Jednak pomimo chęci do współpracy i oddania właścicielowi, szkolenie nigdy nie przychodzi samo z siebie. Do wychowanie każdego psa należy podejść z cierpliwością, konsekwentnością i zaangażowaniem.

Pomeranian uwielbia spacery na świeżym powietrzu. Pomimo małych rozmiarów, pod ogromem sierści, leżą niezmierzone pokłady energii. Każda forma aktywności na dworze, będzie spełnieniem marzeń tej miniaturowej kulki. Należy także podkreślić główna wadę rasy, jaką jest szczekliwość, upartość i szybka nuda.

Szpic miniaturowy – długość życia

Długość życia szpica miniaturowego wynosi od 12 do 16 lat. Jest to rasa długowieczna, charakteryzująca się wysoką zdrowotnością. Dzięki obecności podszerstka, pomeranian jest odporny na warunki środowiskowe. Jeżeli chcesz, aby twój sierściuch żył jak najdłużej, zwróć uwagę na:

• Renomę i jakość wybranej hodowli, z której kupujesz szczeniaka
• Prawidłowo zbilansowana dietę, dobraną do potrzeb twojego czworonoga
• Odpowiednią ilość ruchu
• Prawidłową pielęgnację
• Regularne wizyty u weterynarza, szczepienie i odrobaczanie
• Kontrola stanu zdrowia osobników starszych lub z chorobami przewlekłymi

Szpic miniaturowy – zdrowie

Jak już wcześniej wspomniałam, szpic miniaturowy charakteryzuje się wysoką zdrowotnością. Dzięki obecności podszerstka, pomeranian jest odporny na warunki środowiskowe. Nie straszne mu mrozy, jednak podczas cieplejszych dni zawsze pamiętajmy, aby zapewnić psu stały dostęp do miski ze świeżą i chłodną wodą oraz zacienionego miejsca do odpoczynku.

Szpic niemiecki jest genetycznie obciążony chorobami skóry i serca. Najczęściej spotykanym zaburzeniem jest alopecia X (łysienie X), polegająca na utracie sierści w okolicy kończyn, ogona i tułowia. Pierwsze zmiany możemy zaobserwować w okresie przejścia z wieku szczenięcego na dorosły (4-5 miesiąc), ponieważ nie dojdzie do zmiany włosa okrywowego. Rzadziej występującym zaburzeniem jest kruchość skóry i dermatoza.

W kwestii nieprawidłowości serca, u szpica może spotkać się z przetrwałym przewodem Botalla. Choroba wiąże się z przeciążeniem układu krwionośnego i w konsekwencji niedotlenieniem całego organizmu. Do innych, bardzo rzadko spotykanych zaburzeń, należą zwichnięcie rzepki, zapadnięcie tchawicy, niedoczynność tarczycy i cukrzyca.

Szpic miniaturowy – pielęgnacja

Pielęgnacja szpicy miniaturowych jest bardzo wymagająca. Już na pierwszy rzut oka, można łatwo stwierdzić, że głównym punktem skupienia właściciela pomeraniana jest jego sierść. Dwuwarstwowa szata, gęsty podszerstek i miękki włos zdecydowanie nie ułatwiają rozczesywania. Czynność ta powinna być wykonywana codziennie. Do tego zadania idealnie sprawdzi szczotka pudlowa, z gęstą igłą lub metalowy grzebień z rzadziej rozstawionymi zębami. Szczotkowanie powinno być bardzo staranne i delikatne, aby nie podrażnić skóry szpica. Raz na jakiś czas konieczne może okazać się trymowanie, w celu pozbycia się obumarłego włosa i utrzymania psa w idealnej czystości.

Kąpiele niemieckich szpicy miniaturowych wykonuje się 2 razy w miesiącu. Po tej czynności konieczne jest staranne wyczesanie psa i wysuszenie. Idealnym szamponem dla pomeraniana będzie produkt ułatwiający rozczesywanie i nadający objętości. Dodatkowo zalecane jest używanie odżywek lub sprayów.

Nie należy także zapominać o podstawowych czynnościach higienicznych, takich jak obcinanie pazurków, czyszczenie uszu, szczotkowanie zębów.

Szpic miniaturowy – żywienie

Żywienie to jeden z podstawowych filarów życia psa. Bez względu na rasę, dieta zawsze powinna być dostosowana do potrzeb naszego czworonoga, jego wieku, wagi, aktywności fizycznej i stanu zdrowia. Szpic miniaturowy jest bardzo ruchliwy, zatem jego pożywienie powinno dostarczać mu wystarczającą ilość energii, którą pozyskamy z białka – mięsa. Dodatkowo, ważną rolę odgrywają węglowodany i tłuszcze. Te drugie należy jednak kontrolować, ze względu na tendencję pomeraniana do tycia. Idealnym źródłem cukrów będą warzywa i owoce, które dodatkowo zawierają cenne witaminy i minerały.

W okresie linienia warto dodawać do jadłospisu naszej miniaturki suplementy, w celu wzmocnienia odporności, witalności i wspomaganiu układu krwionośnego, oddechowego, trawiennego. W przypadku pomeraniana ważnym suplementem jest kolagen, który pozytywnie wpływa na stan skóry i włosa.

Na rynku jest szereg karm komercyjnych, suchych i mokrych, dostosowanych do wielkości i stanu zdrowia psa. Bez problemu znajdziesz coś dla swojego sierściucha. Jeśli jednak wolisz samodzielnie przygotowywać posiłki, powinieneś zapoznać się z filozofią BARF. Dieta polega na karmieniu psa w sposób jak najbardziej zbliżony do diety jego dzikiego przodka. W związku z tym, stosujemy surowe mięso, ryby, podroby, kości, owoce i warzywa.

Szpic miniaturowy – szkolenie i wychowanie

Pomimo faktu, że szpice miniaturowe są bardzo inteligentne i szybko się uczą, to wychowanie powinno rozpocząć się już od pierwszych dni, kiedy to organizm chłonie wszystko jak gąbka. Rasa ta bardzo chętnie współpracuje z człowiekiem, więc szkolenie nie powinno przysporzyć nikomu kłopotów, nawet laikom. Szpic jest idealny na pierwszego psa.

Podczas szkolenia tej miniaturki powinniśmy być konsekwentni. Nie można pozwolić mu na wszystko. Ze względu na mały wzrost, jest to jednak pies żywiołowy i aktywny. Jeśli posłużysz się smakowitymi wspomagaczami, szpic zrobi dla Ciebie wszystko. Tresurę łączymy z różnymi formami zabawy, tak aby jak najbardziej zainteresować psa. Jeżeli nie chcesz samodzielnie szkolić swojego psa, powinieneś skorzystać z pomocy wykwalifikowanego behawiorysty. Na takich spotkaniach dostaniesz wiedzę praktyczną i teoretyczną oraz pozwolisz swojego czworonogowi na kontakt z nowymi ludźmi i innymi zwierzętami już od najmłodszych lat.

Szpic miniaturowy – szczeniaki i hodowla

Kiedy zdecydujesz się na kupno szpica miniaturowego, kolejnym krokiem jest znalezienie odpowiedniej hodowli, zarejestrowanej w ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce). Wybór hodowli to jedna z najważniejszych decyzji, mająca wpływ na zdrowotność szczeniaka i jego charakter. Socjalizacja psa rozpoczyna się od pierwszych dni życia. To właśnie wtedy, jego właściciele i otoczenie mają największy wpływ na poznawanie świata. Nawet mały błąd popełniony w tym okresie, może w przyszłości skutkować zaburzeniami zachowania i agresją u twojego psa.

Przed kupnem psa, upewnij się że jest on zaopatrzony we wszystkie niezbędne dokumenty, pozwalające wyrobić rodowód FCI, książeczkę zdrowia z aktualnymi badaniami oraz szczepieniami i mikrochip, dzięki któremu zlokalizujesz swojego psa, jeśli znikie z pole twojego widzenia.

Szpic miniaturowy – cena

Ile kosztuje hodowlany szczeniak niemieckiego szpica miniaturowego? Cena psa z hodowli FCI wynosi około 8000 zł, jednak jest to cecha osobniczo zmienna. Potomkowie tytułowanych osobników cenią się na 10000 zł lub więcej. Na wartość ma także wpływ płeć, renoma hodowli, obecne zainteresowanie na rynku oraz wiek. Decydując się na czworonoga, nie powinniśmy żałować pieniędzy, ponieważ to właśnie jakość hodowli w głównej mierze wpływa na charakter i zdrowotność szczeniaka. Nie należy dać się skusić atrakcyjnym cenom psów bez rodowodu, oferowanych przez pseudohodowców, dla których zysk góruje nad jakością i dobrobytem sierściuchów.

Jeżeli nie jesteś w stanie wydać takiej kwoty na psa, powinieneś zapoznać się z ofertami fundacji dobroczynnych, które szukają rodzin do adopcji. Możesz także odwiedzić pobliskie schronisko, w którym setki psów czekają za nowym, kochającym domem. W zamian za opiekę i miłość będziesz mógł przygarnąć czworonoga całkowicie za darmo.

Koszt utrzymania dorosłego pomeraniana wynosi około 400 – 500 zł, w zależności od sposobu karmienia, pielęgnacji, wieku, zdrowotności i utrzymania pieska. Zdecydowanie większość z tej kwoty będziesz musiał przeznaczyć na psiego fryzjera, żeby ogarnąć tą kulę futra.

Szpic miniaturowy – historia rasy, ciekawostki

Szpic miniaturowy, inaczej nazywany szpicem niemieckim miniaturowym lub karłowatym wywodzi się z terenów naszych zachodnich sąsiadów. Ich przodkowie stanowili grupę psów fortowych, których historia sięga do epoki kamienia, o czym świadczą wykopaliska na terenie północnych Niemiec, które ukazują doskonale zachowane szczątki najstarszych przodków tej rasy.  Pomeranian jest najmniejszym ze wszystkich szpiców i zarazem jednym z najmniejszych psów świata.

W czasach nowożytnych, rasa używana była do stróżowania, co ze względu na rozmiary może wydawać się śmieszne, ale ich odwaga, szczekliwość i aktywny charakter wpisują się idealnie w powyższą funkcję. Dodatkowo niewielki wzrost pozytywnie wpływał na niskie koszty utrzymania psa, co odgrywało kluczową rolę w wyborze tej rasy.

Szpic miniaturowy był masowo hodowany na terenach obecnego Pomorza, skąd synonimiczna nazwa –  pomeranian. Rasa spotykana była także w Holandii i Saksonii, a ze względu na ich podszerstek i wytrzymałość na mrozy, także w Norwegii.

Z czasem sympatycznych wygląd szpica wziął górę nad jego użytkowością i stał to się typowy pies do towarzystwa. Karzeł trafił na salony w XVII wieku. W Polsce szczyt popularności rasy rozpoczął się przed II wojną światową, jednak po niej populacja pomeraniana znacznie zmalała.

• Zdecydowanie najsłynniejszym przedstawicielem rasy jest Boo, który kilka lat temu podbił serce swoich internetowych fanów. Popularność wynikała z nietuzinkowej fryzury małego pieska, dzięki której przypominał on słodkiego misia
• Piesek rasy szpic miniaturowy należał do grona zwierząt, które przeżyły katastrofę Titanica

Szpic miniaturowy – dla kogo?

Pomeranian to rasa nadająca się na pierwszego psa w domu. Nie musisz posiadać żadnego psiego doświadczenia, żeby prawidłowo wychować tego czworonoga. Dodatkowo szpice są bardzo towarzyskie i oddane, więc idealnie sprawdzą się w roli psa rodzinnego, zwłaszcza przy dzieciach. Jego niewielkie rozmiary sprawiają, że miniaturkę można trzymać zarówno w bloku, jak i w dużym domu z ogrodem. Szpic potrzebuje jednak więcej ruchu i codziennej pielęgnacji włosa. Jeżeli nie jesteś w stanie zaakceptować donośnego szczekania, powinieneś rozejrzeć się za inną rasą.

ZALETY:

• Małe rozmiary
• Oddany swojej rodzinie
• Łatwy w wychowaniu
• Długowieczna rasa
• Dogaduje się z dziećmi
• Nadaje się do małego mieszkania

WADY:

• Głośno szczeka
• Bywa uparty
• Może cierpieć na choroby skórne
• Wymagająca pielęgnacja